حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 اسفند 1396, 1:21
الانتفاضات الشيعية عبر التاريخ: برگردان فارسي اين اثر، «جنبشهاي شيعي در تاريخ اسلام» نام دارد. استاد هاشم معروف در اين كتاب سعي ميكند چهره راستين تاريخ تشيع را نشان دهد. او ابتدا مفهوم تشيع را اينگونه تعريف ميكند كه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به فرمان پروردگار، علي (علیه السلام) را پس از خود به امامت و جانشيني خويش برگزيد. تشيع به اين معنا، همان اصالتي را دارد كه ديگر اصول و مبادي و احكامي كه پيامبر بزرگوار اسلام از جانب خدا براي آدميان عرضه فرمود.
در اين اثر نيز هاشم معروف تأكيد ميكند كه كوشيده است در بيان وقايع، بيطرف و تنها پيرو حق و واقع باشد و اميدوار است اين توفيق حاصل شده باشد. در اين اثر، هويت تاريخي و فكري و فرهنگي تشيع، عوامل بقاي اين مذهب عقلگرا و عدالتمحور، و تلاش امامان بزرگوار شيعي، به خوبي بررسي شده است.
جريان خلافت اسلامي و آراي شيعيان دراينباره و مذاهب ديگر نيز بررسي، و جنايات امويان و تلاشهايي كه جهت تحريف اسلام و دگرگون كردن احكام و سنتهاي آن انجام دادهاند، بازگو شده است. همچنين مؤلف از جنبشهاي شيعي به رهبري علويان و ديگران در دوره زمامداري امويان سخن گفته و به اين پرسش نيز پاسخ داده كه چرا شيعه در تمامي ادوار تاريخ، مورد ستم حاكمان جور قرار گرفته است.[1]
[1]. سید هاشم معروف الحسنی، الانتفاضات الشيعية عبر التاريخ، صص 5-8؛ همو، جنبشهاي شيعي در تاريخ اسلام، ترجمه سيد محمد صادق عارف،ص 13.