حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
5 اردیبهشت 1396, 22:51
یکشنبه بیست و نهم جمادی الاولی سنه 1231 شمسی ـ اول حمل ماه برجی
وی فرزند ملاعبدالصمد بن ملاعلمی اکبر بن محمد سعید و خود عالمی جلیل و فقیهی یارسا بوده، وهمانا در سیزدهم ماه رجب این سال، چتان که در نقباع إليشر: 1141 ش 1667 فرموده با ملاحظه «فهرست علماًء زنجان: ۷۳» متولد شده و در وطن خویش مقدمات و سطوح را درس خوانده، و هم بر میرزا قربانعلی زنجانی قرائت نموده، و سپس به نجف اشرف مشرف و در نزد شیخ ه حماد حسن مامقانی و فاضلی شرابیانی درس خوانسد، و همچنین به مجالس دروس غیر آنها از اعلام آن زمان حضور بهم رسانید. و بالاخره زیاده بر ده سال در آن اراضی مقدسه بسر برد، و به دروس فقها و ابحاث ایشان ملازمت داشت و از آنها بدریافت اجازات نایل گردید، و بعد از آن بزنجان برگشت و به تدریس و ترویج پرداخت.
و او مردی با صلاح و نقوی وورغ و نزد مردمان موثق بود و بسیاری از مؤمنین باجماعت او حاضر میشدند و استخاراتش مورد تجره مردم آن حدود گردیده و کتب چندی تألیف کرده: اول شرح دعاء صباح و دویم حاشیه بر رسائل شیخ انصاری.
و آخر، پس از مدت هشتاد سال و یازده مال قمری عمر در روز چهارشنبه سیزدهم ماه جمادی الاخری سنه ۱۳۳۹ هزار و سیصد و چهل و نه - مطابق ۱۳ ابان ماه باستانی وفات کرد.