حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
21 فروردین 1398, 12:6
اقای عباس فاضل زاده بدیع فرزند مرحوم شیخ محمد بدیع فرزند ملا عبدالله فاضل زرقانی ملقب به «رفیع بدیع»
از نویسندگان و خوشنویسان معاصر و از یاران قدیم مولف است
در سال 1284 شمسی در شیراز متولد شده و در مدرسة شعاعیه تحصیل کرده و پارهای از مقدمات علوم ادبیه فارسی و عربی و زبان انگلیسی را در خدمت عم خود مرحوم میرزا عبدالصمد بدیع آموخته است. و در زبان انگلیسی پیشرفت کرده در هجده سالگی بدستور مرحو رحمت وصال (رئیس فرهنگ وقت) بعنوان معلم باستخدام فرهنگ در آمده است.
بدیع خط نسخ تعلیق و نسخ و شکسته مخصوصاً نسخ تعلق را بسیار خوش مینویسد و تا کنون چند جلد کتاب برای چاپ نوشته است ت از قبیل: مثنوی مولوی و منتهی آلامال و غیر اینها.
در سالهای 1305 و 1306 شمسی که چاپخانه سربی در شیراز منحصر بچابخانه مصطفوی بود آقای بدیع روزنامه آدمیست و عدالت را مینوشت و در مطبعة سنگی چاپ میشد ـ
اکنون در دبیرستانهای شیراز معلم زبان انگلیسی است ضمناً آموزشگاهی برای تعلیم انگلیسی دارد و کتابهائی نیز نشر داده است بشرح ذیل:
1ـ رهنمای زبان انگلیسی بفارسی
2ـ اراده آهنین
3ـ بزرگان ما (شرح حال حکیم فردوسی و منتخب اشعار او)
4ـ دستور زبان انگلیسی ـ و غیر اینها
پدر بدیع مرحوم شیخ محمد بدیع از فضلاء وعاظ شیراز بود همچنین جدش ملا عبدالله فاضل زرقانی نیز از دانشمندان عصر خود بوده است که ترجمهاش خواهد آمد ـ بدیع مردی بسیار خوش خلق و با محبت و در دوستی وفادار و ثابت قدم است در سفر اخیر شیراز بدیدنم آمد و دو قطعه عکس که در سال 1300 شمسی با هم گرفته بودیم و آنرا نداشتم بمن هدیه کرد که یکی از آنها در اینجا چاپ میشود.