حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:49
شهید آیت اللّه سیّد اسداللّه مدنی تبریزی رحمه الله
(شهید محراب)
فرزند: میرعلی ولادت: ۱۲۹۲ ش/ ۱۳۳۲ق
زادگاه: آذرشهر (آذربایجان شرقی)
محل تحصیل و تدریس: آذرشهر، قم، نجف
استادان: آیات عظام: سیّد ابوالحسن اصفهانی؛ سیّد ابوالقاسم خویی؛ سیّد محمّد حجّت کوه کمره ای؛ سیّد محمّدتقی خوانساری؛ امام خمینی رحمهم الله.
مقام علمی: ایشان در مدت کوتاهی از آیات گرامی: سید محسن حکیم، سیّد محمّد حجّت و سیّد محمّدتقی خوانساری رحمهم الله اجازه ی اجتهاد گرفت.
آثار: تقریرات درس آیات عظام: سید محسن حکیم، سیّد محمّد حجت.
ویژگی : وقتی از قیامت سخن می گفت، چنان می گریست که گویی صحرای محشر و عظمت آن را می بیند.
مسئولیّت ها و خدمات: همراهی با شهید نوّاب صفوی؛ مقابله با افکار ضدّ دینی مانند بهائیت؛ پیوستن به قیام امام خمینی رحمه الله؛ حضور در جبهه های دفاع مقدس؛ عضویّت در مجلس خبرگان رهبری؛ امامت جمعه شهرهای همدان و تبریز.
رهنمود: در نتیجه ی علوّطلبی و خودبینی و تکبّر، انسان حقیقتاً انسانیّتش را زیر پایش می گذارد.
شهادت: بیستم شهریور ۱۳۶۰ ش/ دوازدهم ذی قعده ۱۴۰۱ ق / ۶۸ سالگی
(بعد از اقامه ی نمازجمعه، در اثر انفجار بمب توسط منافقین)
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع شرقی