حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
7 دی 1395, 8:40
پس از آن که اقدامات اسلام ستیزانه رضاخان پهلوی به کشف حجاب منتهی شد، نهضت دفاع از شعائر اسلامی کشور را فراگرفت و شیخ محمد تقی بهلول گنابادی، از خطبای مشهور کشور و خراسان در سال ۱۳۱۴ به روشنگری مردم و زائران و مجاوران حرم مطهر امام رضا (ع) در صحن گوهرشاد پرداخت. علامه بهلول گنابادی در مشهد مقدس از علما و مراجع اجازه گرفت که تجمع و گردهمایی مردم در مبارزه با قانون کشف حجاب را راهبری کند که با موافقت علمای وقت مشهد، نقش تاثیرگذاری در بصیرت افزایی مردم این خطه و حتی کشور داشت و از وی می توان به عنوان یکی از ارکان قیام مردم مشهد در واقعه کشف حجاب رضاخانی یاد کرد. سخنرانی قاطع علامه بهلول گنابادی نقش تاثیرگذاری در واکنش مردم به مقاومت در برابر اقدام های خصمانه و ضد دینی رضاشاه و عمال وی داشت به طوری که در۲۱ تیرماه ۱۳۱۴ هزاران نفر در صحن گوهرشاد حرم مطهر امام رضا (ع) به استماع سخنان وی و شعار علیه این اقدامهای سفاکانه رضاشاه پرداختند. شیخ بهلول در سخنرانی خود خواستار آزادی آیت الله قمی، که در اعتراض به کشف حجاب رضاخانی به تهران رفته و دستگیر شده بود، و همچنین متوقف شدن مساله کشف حجاب شد. دژخیمان رضاشاه که از این مساله به خشم آمده بود چند روز مسجد جامع گوهرشاد را به محاصره درآورد و بعد از آن حدود پنج هزار نفر از مردم، زائران و مجاوران حرم مطهر امام رضا (ع) را که سلاحی جز ایمان راسخ و نستوه نداشتند، را به شهادت رساندند. کامیونهای بسیاری، اجساد زائران را برای دفن به خندقهای اطراف مشهد منتقل کردند و شیخ بهلول، که از این حادثه به طور معجزه آسایی رهایی یافته بود، چند شب را در خانه پیرزنی در مشهد مخفی شد. شیخ بهلول سپس با سفر مخفیانه به شهرهای اطراف مشهد، ضمن تشریح قیام علیه کشف حجاب و کشتار مردم توسط عمال رضاخان به روشنگری و بصیرت افزایی مردم پرداخت و بعد از سفر مخفیانه به افغانستان در این کشور دستگیر و بیش از ۳۰ سال در آنجا زندانی و تبعید بود و مرارتهای بسیاری را برای دفاع از ارزش های اسلامی و پاسداری از فرهنگ عفاف و حجاب تحمل کرد. وی پس از آزادی از زندان افغانستان به کشور مصر عزیمت کرد و در مدت یک سال و نیم اقامت در آن کشور از طرف جمال عبدالناصر رئیس جمهور مصر به سمت رئیس بخش فارسی صدا و سیمای مصر منصوب شده و در دانشگاه الازهر این کشور به تدریس پرداخت. بهلول زمانی که در زندان بود به دلیل نداشتن حداقل امکانات، اشعاری را که می سرود به طور کامل حفظ می کرد و در این مدت ۱۲۰ هزار بیت شعر سرود که ۳۰ هزار بیت آن مربوط به حضرت زهرا(س) و قسمت قابل توجهی از آن نیز در وصف حضرت امام خمینی (ره) بود که به ‘خمینی نامه’ مشهور شد. مقاومت و پایداری در دفاع از ارزشها و مقابله با مشکلات از خصوصیتهای مهم شخصیتی علامه بهلول گنابادی است که متاسفانه شخصیت وی به طور شایسته در میان مردم و نسل جوان شناخته شده نیست. علامه محمدتقی بهول گنابادی فرزند شیخ نظام الدین و نوه شیخ زین الدین بود که در سال ۱۲۷۹ هجری شمسی در روستای ‘بیلند’ از توابع شهرستان گناباد دیده به جهان گشود. دروس حوزوی را در گناباد شروع کرد و در همان جا با دختر مرحوم حاج محمد باقر نوه عمویش که از نوادگان شیخ محمدطاهر خزائی بود، ازدواج کرد. بهلول در ۶ سالگی به مکتب رفت و قرآن را نزد خاله پدر آموخت و در هشت سالگی حافظ کل قرآن شد و درسهای حوزه از ادبیات تا قوانین را نزد پدر آموخت و برای ادامه تحصیل راهی سبزوار شد و از آنجا به قم مهاجرت کرد و دروس سطح (رسائل و مکاسب) را نزد آیت الله آخوند ملاعلی معصومی همدانی فراگرفت. وی سپس برای ادامه تحصیل به مشهد رفت و از محضر اساتید شاخصی چون مرحوم حاج ابراهیم سبزواری و حکیم حاج ملاهادی سبزواری دروس خارج فقه و اصول و فلسفه را فرا گرفت. علامه شیخ محمدتقی بهلول گنابادی در هفتم مردادماه سال ۱۳۸۴ و در سن ۱۰۵ سالگی در حالی که نه زن و فرزند و نه مال و منالی داشت از دنیا رفت، تا همه از وی به عنوان شگفتی روزگار یاد کنند. ۲۱ تیرماه سالروز شهادت تعداد زیادی از مردم و معترضان به کشف حجاب رضاخان در مسجد جامع گوهرشاد به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری شده است.