حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
ارادت به اهل بیت علیهم السلام
یکی از ویژگی های روحی و برجستگی های معرفتی مرحوم مقدس اشرفی و از مهمترین اسباب موفقیت ایشان، عشق و ارادت خالصانه و توجه و توسل به ائمه ی اطهار، علیهم السلام، مخصوصا وجود مبارک حضرت بقیه الله الاعظم بود. همین توسلات بود که او را در تحصیل علم و کسب اخلاص و تهذیب نفس یاری رساند.
شاها من ار به عرش رسانم سریر فضل مملوک آن جنابم و مسکین این درم
گر بر کنم دل از تو بر دارم از تو مهر آن مهر بر که افکنم آن دل کجا برم؟
اعتقاد و ارادت جناب ایشان به ائمه اطهار، علیهم السلام، به حدی است که حتی سیر و سلوک عارفانه خویش را نیز از سیره ی اهل بیت اقتباس کرد و بر روش و نهج آنان ره پیمود.[35]
از سویی دیگر همین عشق و ارادت است که موجب می گشت که پس از فراغت از درس و بحث در حوزه ی علمیه ی نجف در حرم مطهر علوی حضور یابد و نوعی ارتباط و اشتیاق دو طرفه رقم زده شود و حضرت نیز در عالم رویا از او برای حضور در حرم شریف دعوت به عمل آورد.[36]
آنان که خاک را به نظر کمیا کنند آیا بود که گوشه ی چشمی به ما کنند
هم چنین نگارش عریضه برای حرم رضوی و پاسخ زیبای حضرت به مرقوم ایشان از دیگر نشانه های عشق و ارادتی است که بین ایشان و ائمه ی طاهرین، علیهم السلام، موجود بود. همین ارتباط وثیق با ائمه ی طاهرین، علیهم السلام، بویژه با حضرت حجت امام زمان، علیه السلام، بود که سبب می شد در فریضه ی حج و در سعی بین صفا و مروه، به محضر مقدس حضرت تشرف بیابد و مورد تفقد قرار بگیرد و به ا یشان فرموده شود: شکرالله سعیک.[37] در برخی قضایا و صدور بعضی از احکام و حل و فصل دعاوی، از تأییدات و عنایات خاص و ویژه ی آن حضرت بهره مند شد.[38]
عاشق که شد که یار به حالش نــظر نکـرد ای خـواجـه درد نـیست و گرنه طبیب هست
مرحوم حجه الاسلام اشرفی برای سادات از نسل پیامبر و ائمه ی اطهار، علیهم السلام، نیز احترام ویژه ای قائل بود و بنابر نقل هایی که رسیده است، ایشان برای این احترام و دل بستگی به سادات نیز تأثیرات زیادی قائل بوده است.[39]