حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات
آیت الله شیخ شعبان گیلانی در طول دوران زندگی پربرکت خود از تحقیق و تألیف غافل نبود و دست به خلق آثار ارزشمندی زد. از آن فقیه والامقام، این آثار علمی به یادگار مانده است:
1 ـ صلاة المسافر
این کتاب ارزشمند درباره ی نماز مسافر و فروعات آن، در 245 صفحه، توسط نوه ی آن مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدعلی فقیهی، رحمة الله علیه، و با مقدمه استاد عالی قدر و محقق ارجمند حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد حسینی اشکوری در سال 1393 قمری از سوی سازمان چاپ مهر قم به چاپ رسیده است.
مؤلف، کار تألیف این کتاب را در 16 محرم 1316 قمری به پایان رسانیده است.
سید احمد حسینی اشکوری در قسمتی از مقدمه این کتاب می نویسد:
پدرم (آیت الله حاج سید علی حسینی اشکوری) بارها برایم نقل می فرمود که استاد بزرگوارم آیت الله حاج شیخ شعبان گیلانی، مدرسی محقق و توانا و خوش محضر و خوش سلیقه و شیرین کلام بود و در آراء و انظارعلمی، دقت نظر عمیق و فراوانی داشت. او با تحقیق گسترده و جامع خود از دریای علم، دُرّهای گران بهایی را استخراج می کرد و آن را در اختیار شاگردان خود می گذاشت. از این رو شاگردان، فواید فراوانی را از انظار استادشان می بردند.[24]
2 ـ کتاب القضاء
این کتاب به دست فرزند دانشمندش شیخ مرتضی مدرس گیلانی، تصحیح و چاپ شده است.
3 ـ احکام الخلل فی الصلاة
این کتاب نیز به دست فرزندش شیخ مرتضی مدرس گیلانی در 172 صفحه در سال 1358 شمسی در تهران به چاپ رسیده است.
4 ـ المقامات العلمیه
این اثر ارزشمند وی به دست فرزندش در 134 صفحه در سال 1359 شمسی به طبع رسیده است.
5 ـ المتاجر
6 ـ مباحث الالفاظ
7 ـ حاشیه بر کتاب العروة الوثقی
8 ـ الاصول العملیة و القطع و الظن و التعادل و التراجیح
9 ـ رسالة فی تزویج الصغیر بالکبیر و بالعکس بالعقد المنقطع
10 ـ رسالة فی عدم وجوب الترتیب فی فوائت المیت
11 ـ رسالة فی حکم العزل و انعزال الولاة المنصوبین عن الائمة، علیهم السلام
12 ـ رسالة فی الطلاق بعوض.
13 ـ حجیة القطع (شرح بر مبحث قطع رسائل شیخ انصاری با تصحیح مدرس گیلانی)
14 ـ رسالة فی انتقال الترکه الی الوارث مع الدین المستغرق للترکه.[25]