حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
آثـار
آیت الله میرزاى آشتیانى علاوه بر مسئولیتهاى سنگین مرجعیّت، تدریس، تصدّى موقوفات، ارشاد مردم و حلّ مشکلات آنان، این توفیق را به دست آورد که اندیشه هاى علمى و دانسته هاى فقهى و اصولى خود را تدوین کند. نوشته هاى پر ارزش وى که به صورت کتاب، رساله و حاشیه بر کتابهاى دیگران، به یادگار مانده است، عبارتنداز:
1 - بحرالفوائد فى حاشیةالفرائد: این اثر را وى هنگامى نوشت که در درس شیخ انصارى شرکت مى کرد. بنا به نظر شیخ آقا بزرگ تهرانى، در میان 40 حاشیه که بر «رسائل» شیخ انصارى نگاشته شده است، این اثر از همه آنها پر مایهتر، بهتر و مفیدتر است.([36]) مدرّسان حوزه هاى علمیّه ایران، همگى اتفاق نظر دارند که بحرالفوائد بهترین شرح بر رسائل است.([37])بحرالفوائد پس از تهذیب و تنقیح، در سال 1315 هـ.ق. در تهران به چاپ رسید.([38])
2 - رسالة فى الاجزاء: در سال 1315 هـ.ق. به چاپ رسید.
3 - مباحث الالفاظ: تقریر مباحث اصولى شیخ انصارى.
4 - رسالة فى قاعدة نفى العسرو الحرج: در سال 1314 هـ.ق. در تهران چاپ شد.
5 - کتاب القضاء و الشهادات: بر گرفته از دروس شیخ انصارى است و در موضوع خود اثرى بدیع و پرنکته است. این اثر در 490 صفحه، توسط انتشارات هجرت، در سال 1363 هـ.ش. منتشرشد.
6 - رسالة فى حکم اوانى الذهب و الفضة: در سال 1313 هـ.ق. چاپ شد.
7 - ازاحة الشکوک فى حکم اللباس المشکوک: در 141 صفحه، در سال 1313 هـ.ق. در تهران چاپ شد.
8 - رسالة فى الجمع بین تصدّى القرآن و الدعاء: در 139 صفحه، در سال 1314 هـ.ق. در تهران چاپ شد.
9 - رسالة فى نکاح المریض: در سال 1314 هـ.ق. در تهران چاپ شد.
10 - کتاب الاجارة: تقریر درسهاى شیخ انصارى مى باشد.([39])
11 - الخلل فى الصلاة: شرح مبحث خلل از کتاب شرایع الاسلام مى باشد. نسخهاى خطى از آن به شماره 7741 در کتابخانه آستان قدس رضوى نگاهدارى مى شود.
12 - رسالة فى انه اذا سلّمت جماعة یکتفى بجواب واحد بصیغة الجمع ام لا.
13 - رساله سؤال و جواب.
14 - کتاب الوقف: تقریر درسهاى شیخ انصارى است.
15 - کتاب الخمس.
16 - کتاب الزکاة.
17 - احیاء الموات و الاجارة.
18 - کتاب الرهن.
19 - کتاب الغصب.
20 - کتاب الصید و الذباحه.([40])