حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
شاگردان
سید محمدحسین شهرستانی از همان ابتدا مورد توجه طلاب علوم دینی قرار گرفت و بسیاری از طلاب در دروس او حاضر می شدند. از جمله کسانی که در دروس او شرکت می کردند، می توان به این افراد اشاره کرد.
1 ـ سید علی شهرستانی (1344 قمری)
او فرزند سید محمدحسین شهرستانی است. در دروس کلام و حکمت و حساب و هیئت پدرش شرکت کرد. بعد از آن، عازم نجف اشرف شد و در دروس ملا حبیب الله رشتی و فاضل ایروانی حاضر شد. بعد از آن به سامرا رفت و در دروس میرزای شیرازی شرکت کرد. سید علی بعد از آن به کربلا بازگشت و به تدریس و تألیف مشغول شد. مرجعیت کربلا بعد از پدر به او رسید و در مدت عمر خود توانست حدود پنجاه کتاب و رساله تألیف کند[31].
التبیان فی تفسیر غریب القرآن[32]، التحفة العلویة فی الآفاق الرضویة[33]، تحفة المؤمنین رساله عملیه فارسی[34]، التذکرة فی شرح التبصرة[35]، ترجمة کشف الریبة[36]، خیر الزاد رساله عملیه که چاپ شده است[37]، رجم الشیاطین فی التبری عن اعداء الدین[38]، الصحیفة النبویة[39]، فوائد الطب و مجرباته فارسی[40]، قبلة البلدان[41]، کشف الحجاب فی شرح خلاصة الحساب[42]، کنز الحساب[43]، کنز الفوائد که شبیه کشکول است[44]، نصایح فارسی[45]، نصرة الشریعة فی الاستنصار لمذهب الشیعة در ردّ نصیحة الشیعة که یکی از علمای اهل سنت نوشته است[46]، وظائف الجوارح[47] از آثار او است.
آقا بزرگ تهرانی نسخ بعضی از این کتب را در کتابخانه ی او دیده است[48].
آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی از شاگردان او در درایه بوده است[49].
2 ـ شیخ موسی بن جعفر حائری قرمیسینی(حدود 1340 قمری) صاحب کتاب الاجازات. شهرستانی بر کتاب الطهاره او تقریظی نوشته است[50]. او در رثای استادش مرثیه ای سروده است[51]. آقا بزرگ تهرانی از طریق او از شهرستانی روایت می کند[52].
3 ـ سید شمس الدین محمود مرعشی پدر آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی[53]
4 ـ غلام علی مرندی (متوفای حدود 1345 قمری)[54]
5 ـ ابوالمحاسن شیخ محمدحسن بن حماد بن محسن جناجی(1344 قمری) که وزیر معارف عراق بوده است[55].
6 ـ شیخ عباس قزوینی[56]
7 ـ سید آقا حسن (1348 قمری)[57]
8 ـ سید حشمت علی بن حاج جماعت علی(1353 قمری)[58]
9 ـ سبط الحسین الجائسی بن رمضان علی لکنهوی(1374 قمری)[59]
10 ـ شیخ کاظم بن صادق معروف به شیخ کاظم هر(1333 قمری)[60]