حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
دوره عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آیت الله العظمى سیّد ابوالحسن انگجى و هیئت و نجوم را در محضر منجّم معروف مرحوم میرزا عبدالعلى خواند.([2]) شیخ با تکیه بر استعداد سرشار و پشتکار و جدیّتِ خاصّ طلبگى، مراحل تحصیل را بسرعت پشت سرگذاشت و به مقام بلند علمى رسید. از دوران طلبگى مسائل مشکل علم هیئت را خود استخراج مى کرد و تقویمهاى رقومى مى نوشت. علاوه بر آن، بنا به رسم دیرین حوزه هاى علمیه، از دوران تحصیل به تدریس فقه و اصول و نجوم و ریاضى و حکمت براى طلبه هاى جوانتر از خود نیز مى پرداخت. بویژه به تدریس نجوم و ریاضى که از مشکل ترین رشته هاى علوم است، علاقه زیادى داشت و آن را در مدرسه طالبیّه تبریز، با بیان شیوا و فصیح و به زبان مادرى خود (ترکى) براى فضلا و طلاب سطوح عالى، تدریس مى کرد و این مایه شگفتى اقران و حتّى علماى بزرگ مى شد. چرا که کمتر کسى از عالمان مى تواند از عهده تبیین و تدریس این علم برآید و جوان بودن خیابانى هم از یک طرف آنان را شگفت زده مى کرد به طورى که کسانى چون احمد کسروى - که از مخالفان خیابانى بود - با تعجّب فراوان به این عظمت شگفتى زاى خیابانى اعتراف کرده اند.