حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
شاگردان
در این قسمت اسامى چند تن از شاگردان این عالم فرزانه را ذکر مى کنیم:
1. شیخ عبدالحسین بن محمّد اعلمى(1290 ـ 1370 هـ .ق.)
وى تحصیلات اولیه را، در شهرستان خوى، از حاج میرزا ابراهیم دنبلى، بهره مند و با تشویق استاد خود، راهى نجف اشرف گردید. آقاى اعلمى نقل مى کند: ما در طلیعه صبح در جلسه استاد حاضر مى شدیم در حالى که هنوز آفتاب نزده بود و در روشنایى چراغ از فرمایشات استاد بهره مى بردیم.([23])
شیخ عبدالحسین اعلمى، در نجف، از شاگردان ملاّ محمّدکاظم خراسانى و ملاّ هادى تهرانى بود. از آثار علمى وى مى توان به کتاب هاى «کلمة سواء» که به زبان عربى است و در مورد توحید نوشته شده و کتاب «اقامة الحجة فى ازالة الشّبهة، در ردّ غلاة و بهائیّت» که به زبان فارسى است، اشاره کرد.
2. حاجى میر محمود ساجدى
3. میرزا علیقلى
4. میرزا ابراهیم سلماسى (1274 ـ 1342 هـ .ق.)
عالم جلیل و فقیه بزرگوار، شیخ ابراهیم بن زین العابدین سلماسى کاظمى، تنها کسى است که داراى اجازه روایى از شیخ ابراهیم دنبلى است.