حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
آیت الله غروى در گفتار و کردار مراقب و به مستحبات شرعى و ترک مکروهات و هواهاى نفسانى مقیّد بود.
ساعات روزانه را وقف تدریس، مطالعه، تألیف و پژوهش و تحقیق، عبادت و رسیدگى به امور فقرا کرده بود. به زیارت حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)در هر شب جمعه و خواندن زیارت عاشورا در حرم مطهر حضرت على(علیه السلام)-پس از فراغت از اقامه نماز صبح و زیارت مرقد مطهر علوى- مداومت داشت. فرزندش مى گوید:
«پدرم مى فرمود: ما طلبه ها بایستى تهذیب نفس بیشترى نسبت به دیگران داشته باشیم، زیرا وقتى ما به بحث مى نشینیم، همیشه حالت تهاجمى و تدافعى داریم، لذا لازم است ما ملازمت به تهذیب نفس داشته باشیم.»[25]
در مواظبت از حقوق شرعیه و امانت دارى زبانزد بود. آیت الله حجت فرموده بود: آرزو دارم حقوق شرعیه را در خانه اى گرد آورم و کلیدش را به دست این شیخ امین بسپارم.[26]
از اخلاق پسندیده وى مى توان به زهد، تقوا، بردبارى و گشاده رویى وى نیز اشاره کرد. بعد از شهادت، یکى از آشنایان وى را در خواب دیده و پرسیده بود: در آن عالم چه چیزى به درد شما خورد؟ وى فرموده بود: دو چیز، یکى زیارت مولایم امام حسین(علیه السلام) و دیگرى صبر در برابر ناملایمات.[27]
شیخ محمد تقى مى گوید:
«پدرم همیشه تکرار مى فرمود که علم به تنهایى ما را به جایى نمى رساند. اگر هر طلبه اى بخواهد به قله هاى بالاى علمى و معنوى برسد، حتماً باید تهذیب نفس داشته باشد.»[28]ویژگى دیگر وى ترک نکردن نماز شب بود. همیشه بعد از نماز شب در حرم على(علیه السلام) نماز صبح را اقامه و بعد به زیارت و دعا مشغول مى شد و با طلوع آفتاب به منزل باز مى گشت.[29] او در خانه اى بسیار فرسوده در یکى از محلات قدیمى نجف زندگى مى کرد و از نظر پوشش پایین تر از سطح معمول بودآن هم در روزگارى که مرجعیت جمعى از شیعیان را بر عهده داشت و ملیونها تومان شهریه طلاب حوزه ها از سوى ایشان توزیع مى شد.»[