حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
7 آذر 1397, 19:32
این خانواده در ایران بسیار بزرگ است. علم و عمل و فضل و تقوی و قبول عامه و ریاست تامه هیچوقت از این سلسله سلوب نیفتاده.
نیای اعلای ایشان میر عبدالواسع خاتون آبادی رضوان الله علیه با مجلسی اول سمت معاصرت بلکه معاشرت داشته، و فرزند بزرگوارش میر محمد صالح که فقیهی فحل و دریای علم و فضل بود به مصاهرت علامة مجلسی ثانی نایل شد و به اشارت مجلسی علیه الرحمه استبصار را از کتب اربعه شرح کرد، و شرح علامة مشارالیه را بر کافی تکمیل فرمود. و کتاب حدائق المقربین که در کشف از حقایق احوال ملائکه و انبیاء علیهم السلام و ائمه و سفراء و سادات و علماء می باشد از اجلة آثار و تصنیفات اوست.
و خلف بزرگوارش میر محمد حسین سبط علامة مجلسی در فقه و حدیث و تفسیر و حسن خط یگانة زمانه بود. تصانیف بدیع پرداخته و علماء عصر را به اجازات نواخته است. از جمله اجازة کبیرة وی که به شیخ زین الدین خوانساری داده و نام آن را مناقب الفضلاء نهاده از نفایس آثار آن روزگار است و آن اجازه را مقارن محاصرة اصفهان در فتنة افغان به قریة خاتون آباد از ناحیه جی ختم فرموده و از آن سانحة عظمی نیز شرحی موحش در طی سخن درج نموده.
و این عالم جلیل اول کسی است از این سلاله نبیل که به منصب رفیع امامت جمعه نایل گردید، چه این مقام عالی علی التوالی به میرزا محمد تقی الماسی صاحب بهجة الاولیاء خلف میرزا محمد کاظم بن عزیز الله بن محمد تقی المجلسی بن مقصود علی اصفهانی رسیده بود و او خاله زادة این میرکبیر است. به گاه وفات وصایت خویش را با این بزرگوار قرار داد لاجرم امامت جمعه نیز که منصب وی بود با وصی مشاراله رضوان الله علیه اختصاص گرفت و از آن تاریخ همی در میان اعقاب انجاب اوست.
و خلف و افرالشرف وی میر عبدالباقی امام جمعه نیز از اجلة علماء عصر خویش بود، و چون زائرا به عراق عرب رفت اکثر مجتهدین و محدثین عتبات مقدسه از وی اجازه گرفتند، از آن جمله است سید بحر العلوم.
و منصب جلیل امامت جمعة دار الخلافه از این دودمان کرامت نشان نخست از جانب خاقان مغفور به میر محمد مهدی مبرور تقویض رفت و چون او درگذشت حسب الارث و الاستحقاق با خداوند این عنوان که اوحد افاق بود انتقال یافت. ریاست عظمی و بسط ید و نفاذ امر و رواج حکم او را از ابناء عصر احدی نداشت و تمام عمر عزیز در نشر احکام و قضاء حوائج و حفظ حدود و حراست اسلام گذاشت. درجة اجتهاد و علوم مقام فقاهت و تفصیل اساتید و اجازات و سایر مراتب علمیة وی در نامة دانشوران ناصری به شرح مسطور است. مضجع مقدس این بزرگوار در داخلة دار الخلافة ناصره در بین در بین عتیق و جدید حضرت عبدالعظیم (ع) مزار و مدفن مسلمانان است مطاف ملائکة آسمان، نور الله مرقده و شرف مشهده.