حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
7 آذر 1397, 19:32
از اجلة علماء طهران است و افتخار بزرگ ملت و دولت ایران. فضلی باهر دارد و ریاستی قاهر و در ورع و تقوی و جلالت شأن و علو مقام نیز از طراز اول محسوب میگردد. از سیمای شریف و شمایل مبارکش انوار حقگزاری لامع است و آثار بزرگواری ساطع. به حسن خلق و ملکات محموده و خصال ستوده قلب مسلم و ذمی را صید فرموده و در بندیخانة بندگی قید نموده است.
چون والد جلیلش میرزا ابوالقاسم امام جمعة سابق الذکر طابت تربته در گذشت و چنین خلفی بزرگوار برجا گذاشت مقام امامت جمعه و جماعت و تولیت جامع کبیر سلطانی و سایر شئونات و مراتب حسب الارث و الاستحقاق به این برگزیدة آفاق انتقال یافت و از دیوان عزیز در این خصوص فرمان و تشریف به صدور رسید.
و بدایت امر که شخصاً به تحصیل علوم و تکمیل فنون میپرداخت عم معظمش میرزا مرتضی صدر العلماء را نایب خویش ساخت.
ولی در این تاریخ از بیست و شش سال است که بذاته مباشر وظایف و اعمال این منعب رفیع و متحمل تکالیف و اعباء این مقام منیع میباشد و در دین و دولت و ملک و ملت اعتباری فائق و اقتداری خارق به هم رسانیده، در بسط ید و نقاذ امر و سماع کلمه و قدرت ترویج و حفظ حدود تالی پدر بزرگوار است، و لذا بعد از فوت حاج ملا علی مجتهد کنی قدس سره امور اوقاف مدرسة فخریه به مقام ریاست عظمی و کیاست کبرای وی موکول افتاد.
همانا علو ذات و شرف عنصر و امتیاز نسب و اصل و فهم و فضل و سایر مزایاء و سجایای این عالم جلیل ذات اقدس شاهنشاه اسلام پناه ایده الله را به بذل توجهات و مراحم خارق العاده دعوت نمود تا آنکه وی را به شرف مصاهرت من بین علماء العالم قرین اختصاص فرمود.
و تاکنون موافق آنچه در باب اولاد و حفدة صلب مبارک شاهنشاهی نیز از این کتاب مستطاب نوشتیم اوج سلطنت عظمی را دو کوکب سعد از سپهر این صهر طالع شده است و ساطع گردیده.
و آن غلاما بین کسری و هاشم لافضل من ینطت علیه التمائم