حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:49
آیت اللّه سیّد فخرالدین سیدی قمی رحمه الله
فرزند: علامه سیّد ابوالقاسم
ولادت: ۱۲۴۱ ش / ۱۲۸۰ ق زادگاه: قم
محل تحصیل و تدریس: قم، تهران، اصفهان، نجف، سامرّا.
استادان: آیات گرامی: میرزا حسن آشتیانی؛ آخوند خراسانی؛ میرزا محمدحسن شیرازی؛ شیخ الشریعه اصفهانی؛ سیّد محمد فشارکی اصفهانی؛ حاج آقا رضا همدانی؛ میرزا حسین خلیلی تهرانی رحمهم الله.
شاگردان: آیات گرانقدر: امام خمینی؛ سیّد محمدرضا گلپایگانی؛ میرزا علی ناسوتی؛ میرزا محمدحسن نویسی رحمهم الله.
مقام علمی: آیت اللّه العظمی مرعشی رحمه الله درباره ی ایشان فرمود: «مردی را دیدار کردم که فقیه، محقّق، پرهیزگار به تمام معنا، زاهد، وجیه، فاضل و جلیل القدر بود.»
آثار: آیت اللّه العظمی مرعشی رحمه الله فرمود: «مرحوم سیّد فخرالدین، تألیفات فراوانی در فقه و اصول و… داشت که خودم آنها را دیده ام… و تاکنون به چاپ نرسیده است بجز یک کتاب به نام رساله فی الإرث.»
ویژگی: وی اجازه نمی داد کارهای شخصی اش را دیگران انجام دهند. هیچ گاه از وجوه شرعی استفاده نکرد به طوری که زندگی آن مرحوم، در حدّ زندگی فقرای قم بود. اهتمام جدّی به نماز اوّل وقت و نماز جماعت داشت. در مدت عمرش مشاهده نشد که اقامه ی نماز جماعتش ترک شود.
رحلت: ۱۳۲۳ ش / سوم شعبان ۱۳۶۳ ق/ ۸۲ سالگی
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوب غربی