حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:22
آیت اللّه میرزا محمدتقی اشراقی رحمه الله
فرزند: آیت اللّه حاج میرزا محمد ارباب قمی
ولادت: ۱۲۷۳ش / ۱۳۱۳ ق
زادگاه: قم
محل تحصیل و تدریس: تهران، قم
استادان: آیات گرانقدر: حاج میرزا محمد ارباب قمی؛ شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛ شیخ ابوالقاسم کبیر قمی؛ سیّد میرزا آقا ترابی دامغانی؛ میرزا علی اکبر حکمی یزدی رحمهم الله.
شاگردان: شیخ شهاب الدین اشراقی؛ حاج سیّد هادی خسروشاهی؛ شیخ محمد مهدی تاج لنگرودی.
مقام علمی: ایشان از برجسته ترین شاگردان مرحوم شیخ عبدالکریم حائری بود.
آثار: الأربعون حدیثاً؛ تفسیر سوره یوسف؛ تفسیر سوره «ن والقلم»؛ تفسیر سوره اعلی؛ تقریرات فقه آیت اللّه شیخ عبدالکریم حائری.
ویژگی : ایشان در فن بیان و خطابه، دارای مهارت و قدرت فوق العاده ای بود.
رهنمود: سر از گریبان تکبّر برآوردن و بندگان خدا را ناچیزشمردن، از تلبیسات [نیرنگ های] ابلیس است، نه تدریسات ادریس [نه از آموزه های الهی].
رحلت: ۱۳۲۸ ش/ شب جمعه / بیست و پنجم ماه رمضان ۱۳۶۸ ق/ ۵۵ سالگی. بر اساس قرائن موجود، ایشان توسط عوامل رژیم پهلوی مسموم شد و از دنیا رفت.
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوب غربی
سيهتم عمال النظافة هتمل و كس و جافاسكريبت برموز الويب القذرة. استخدمها في كل وقت قبل إطلاق موقع ويب.