حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تأسیس پایگاهى علمى و فرهنگى
سیّدعبّاس موسوى به مدّت نُه سال در نجف اشرف اقامت نمود و پس از آن در اثر فشار رژیم بعثى حاکم بر عراق، ناگزیر به لبنان بازگشت و رهسپار بعلبک گردید. او تصمیم گرفت در این شهر، مرکزى براى فراگیرى علوم دینى تأسیس کندتا براى کسانى که امکان رفتن به نجف را ندارند، مکان مناسبى براى تحصیل باشد و بتواند تا حدودى اهداف حوزه نجف را تأمین نماید.([10])
از این جهت حوزه امام منتظر(عجّ) را در بعلبک تأسیس نمود. این کانون علمى و اعتقادى در منطقه عین بورضاى بعلبک واقع است که در سال (1398 هـ .ق.) مطابق (1357 هـ .ش.) و پس از پیروزى انقلاب اسلامى در یک منزل استیجارى فعّالیت خود را آغاز کرد و پس از چندى در سال (1399 هـ .ق.) به دلیل نیاز مبرم به مکانى مناسب تر به ساختمانى در کنار مسجد امام على(علیه السلام) انتقال یافت. باگسترش فعّالیت این مرکز و استقبال شایان توجّهى که از آن صورت گرفت سیّدعبّاس موسوى احساس نمود حوزه امام منتظر باید به ساختمانى مجهزتر انتقال یابداز این جهت در منطقه عین بورضاى بعلبک زمینى به مساحت 13000 متر تهیه شد و کار بناى ساختمان آن با زیربنایى به مساحت 4000 متر در سال (1407 هـ .ق.) آغاز گشت و پس از چند سال پیگیرى و تلاش مداوم آماده بهره بردارى گردید. این مرکز در روز عید غدیر سال (1412 هـ .ق.) طى مراسم باشکوهى با حضور چندین تن از شخصیّتهاى علمى و فرهنگى به طور رسمى افتتاح گشت و حوزه مذکور به ساختمان جدید انتقال یافت.([11])
سیّد شهید در خصوص پایه گذارى این مرکز مى گوید: با همکارى عالمان بزرگ لبنان، به تأسیس حوزه علمیّه در بعلبک اقدام نمودم که امام موسى صدر و دیگر بزرگان از جمله علاّمه سیّد محمّدحسین فضل الله در تأسیس آن نقش داشتند و با حمایت برخى از مراجع دینى به ویژه آیت الله شهید سیّد محمّدباقر صدر که بهترین پشتیبانى را به عمل آورد، این حوزه از جمله مراکز نمونه به شمار مى رفت و نقش بسیار مؤثر تبلیغى در منطقه بقاع و سایر مناطق همچون بیروت و جنوب لبنان را بر عهده داشت. ناگفته نماند که سیّدشهید با کمترین امکانات مادّى و تنگناهاى شدید مالى در این راه گام برداشت و در آغاز، ساختمانى را که به عنوان محلّ نگهدارى کودکان بى سرپرست از آن استفاده مى شد اجاره کرد و در نخستین قدم، طلاّبى را که از نجف اشرف تبعید شده بودند، گرد آورد و سپس پذیراى دانشجویان جدید گردید و بعد از آن مکانى را در منطقه رأس العین بعلبک اجاره نمود. سپس توانست مدرسه اى را که تحت سیطره یکى از احزاب محلّى بود و توسط مرحوم شیخ حبیب آل ابراهیم ساخته شده بود، با درایت و پایدارى، زیر حمایت خویش در آورد، همان مکانى که پس از حمله صهیونیستها در تابستان (1982 م) به پایگاه مهمّى براى فعالیّتهاى اسلامى حزب الله تبدیل گردید. بعد از آن، مدرسه به ساختمان جدیدى که بدان اشاره کردیم انتقال داده شد.([12]) یکى از عالمانى که در برپایى این حوزه با سیّدشهید همکارى داشته است مى گوید:
حرکت و پویایى سیّد در مسیر امام مهدى(عجّ) از مدرسه مذکور جان گرفت گویى میان او و امام زمان پیوندى ناگسستنى وجود داشت. سیّدشهید با تمام وجودش براى امام مهدى زندگى مى کرد.([13])
این مسئله با وجود سیّد شهید ممزوج گشت چرا که هر صبحدم با امام منتظر تجدید عهد مى نمود. پنج روز قبل از شهادتش در آخرین دیدارش با عالمان کلیه گروههاى مسلمان در خصوص ضرورت ارتباط معنوى مردم با حضرت مهدى (عجّ) سخنانى ایراد کرد و تأکید نمود: امّت مسلمان سالروز ولادت امام زمان (عج) را مراسمى سالانه تلقى نکنندبلکه این مناسبت را محور اساسى زندگى روزانه خود قرار داده و از نماز فجر تا پایان روز به یاد آن امام، برنامه خویش را تنظیم کنند.([14])
هدفهاى سیّد شهید از تأسیس این حوزه عبارت بود از:
1. تربیت مبلّغانى پرتوان، دلسوز و کوشا، براى دفاع از حریم اسلام ناب محمّدى در برابر یورشهاى فکرى، عقیدتى و فرهنگى معاندان.
2. ارشاد و هدایت نسل نوجوان و جوان به سوى تعالیم اصیل، سازنده و رشد دهنده اسلامى و ایجاد مصونیت در آنان در برابر گمراهى و انحرافهاى عقیدتى و اخلاقى.
3. زنده کردن ارزشهاى دینى، سنّتهاى اسلامى و شعائر مکتب اهل بیت(علیهم السلام) در میان شیعیان لبنانبه خصوص منطقه بقاع و بعلبک.
4. ایجاد تحرک و نشاط اجتماعى سیاسى در میان مسلمانانبه خصوص شیعیان در برابر تهدید دشمنان و حفظ هویت دینى و ارزشى آنان.