حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
آثار علمى
از ویژگى هاى علاّمه محمودى، پرکارى ایشان است. خواب و خوراک و استراحت وى در حد ضرورت است و اوقات دیگر را با تحقیق و تألیف سپرى مى کند. او پس از نماز صبح تا اذان ظهر، یکسره به مطالعه و نوشتن اشتغال دارد و به جز کارهاى ضرورى، مانع دیگرى وى را از تلاش باز نمى دارد. پس از اقامه نماز و صرف ناهار و حدود دو ساعت استراحت، به کار ادامه مى دهد تا هنگام اذان و اداى نماز مغرب. پس از آن نیز تا زمانى که خستگى ایشان را مجبور به ترک کار نماید، این کار ادامه مى یابد و این، روشى است که وى سال ها بر آن مداومت داشته است. محصول این تلاش ها، هزاران صفحه پژوهش است که بخشى از آنها چاپ شده است. استاد، آغاز کار تحقیق و تألیف را چنین بیان مى کند:
«من از همان آغاز، خیلى علاقه مند بودم کتاب هاى خلافى بین شیعه و سنى را مطالعه کنم مثل کتاب احقاق الحق قاضى نورالله که تنها یک جلدش را در اختیار داشتم. در همین کتاب یا کتاب دیگرى، مشاهده کردم ابن تیمیه به اهل بیت(علیهم السلام)، مخصوصاً به عسکریین(علیهما السلام)، جسارت هاى بزرگى کرده است خیلى ناراحت شدم تا جایى که همانند مبارزى که نور چشمى اش را کشته باشند و بگوید تا انتقام نگیرم، آرام نخواهم نشست، این تصمیم را گرفتم که باید زندگى ام را صرف جواب دادن به این متمرّدین کنم و چنین شد که کار پژوهشى را آغاز کردم[28]».
محور همه آثار علاّمه محمودى، اهل بیت (علیهم السلام) است. برخى آثار او درباره سخنان اهل بیت، برخى دیگر در زمینه تاریخ اهل بیت و پاره اى درباره فضایل و مناقب اهل بیت است.
تاکنون 31 عنوان از آثار تألیفى و تصحیحى علاّمه محمودى در 48 جلد منتشر شده است.