حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات
آیت الله واعظ خیابانى عالمى پّرتلاش بوده و تمام زندگى خود را با نوشتن و تألیف سپرى نموده است. او از تمامى لحظات عمر خویش براى نوشتن و ضبط آثار و اخبار ائمه معصومین (ع) و احیاى میراث غنى تشیّع سود جسته و بنا به تصریح خودش از سال 1305ق (20 سالگى) تا سال 1355ق بیش از 50 اثر در موضوعات مختلفى همچون ادبیات، تاریخ، جغرافیا، عقاید، اخبار، مواعظ، رجال، و...، به رشته نگارش در آورده است. [29]
اولیّن شهید محراب، آیت الله حاج میرزا محمّد على قاضى طباطبایى در خصوص آثار علمى وى مى نویسد:
«در میان مشایخ محدثین عصر ما نیز مرحوم علاّمه محدث، ثقه جلیل، آقاى حاج مولى على واعظ تبریزى خیابانى صاحب مجلدات وقایع الایام ـ رحمه الله تعالى ـ رویّه بسیار خوبى در تألیفاتش دارد هر چه از ضعیف و قوى و صحیح و سقیم نقل کرده، مصدر و سند نقل خود را نشان داده است[30]».
متأسفانه بیشتر کتاب هاى وى که مشحون از اطلاعات کتابشناسى، تاریخى، جغرافیایى و علمى است به صورت دست نوشت باقى مانده و تعداد کمى از آنها به چاپ رسیده است. آنچه در پى مى آید فهرست بخشى از آثار چاپى و خطى وى است که از لابه لاى کتاب هابیرون کشیده شده است.