شاگردان
علامه حرزالدین به سبب جامعیتی که در علوم گوناگون داشت، عالمان و فرهیختگان بسیاری برای رسیدن به درجات عالی علم و کمال نزد او زانوی شاگردی زدند و از او بهره های کافی و وافی بردند. از این رو هر کدام از آنان در رشته و یا چندین رشته ی علمی صاحب نظر بودند. شمردن نام آنان نوشتار را به تطویل می کشد. در این جا به ذکر نام و معرفی برخی از آنان بسنده می شود.
1 ـ میرزا صادق بن میرزا باقرخلیلی
میرزا صادق طبیب فرزند میرزا باقر طبیب فرزند میرزا خلیل طبیب در سوم جمادی الاولی سال 1279 هجری قمری در نجف اشرف دیده به جهان مادی گذاشت. در اوان جوانی وارد حوزه ی علمیه ی نجف اشرف شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت. برخی از علوم مقدماتی مانند صرف، نحو، منطق، معانی و بیان را نزد علامه ی شیخ محمد حرزالدین فراگرفت و سپس برای کسب مراتب عالی علوم اسلامی نزد استادان بزرگ مانند سید احمد کربلایی متوفای 1332 هجری قمری و شیخ حسن میرزا متوفای 1313 هجری قمری حاضر گشت و پس از سال ها کوشش در راه تحصیل، خود از عالمان و فرهیختگان شهر مقدس نجف گشت.
آثاری چند در علوم پزشکی، ریاضی، فلسفی، کلامی از خود به جا گذاشت.
آن بزرگوار در سوم جمادی الاول سال 1343 هجری قمری در حالی که درست شصت و چهار سال از عمر او گذشته بود، به دیار باقی شتافت.[29]
2 ـ سید شهاب الدین مرعشی نجفی که علوم درایه و حدیث را از ایشان آموخت.[30]
3 ـ شیخ جعفربن حسین استرآبادی
4 ـ میرزا اسدالله بن ملا علی خلیلی
5 ـ میرزا محمود بن ملا علی خلیلی
6 ـ میرزا صالح بن میرزا باقرخلیلی
7 ـ میرزا محمد بن میرزا حسین خلیلی
8 ـ میرزا محمدتقی بن میرزا حسین خلیلی
9 ـ شیخ محمد فرزند شیخ جعفر زاهد
شیخ محمد فرزند شیخ جعفر زاهد نجفی از تحصیل کردگان موفق در نجف اشرف بود که در دانش های نحو و صرف و معانی و بیان و شعر و عروض تبحر ویژه ای داشت و به همین سبب مورد عنایت استادانش بویژه ادیب و شاعر بزرگ عراق سید ابراهیم طباطبایی (متوفای 1319 هجری قمری) قرار داشت. او در کنار تحصیل به تدریس نیز اشتغال داشت و طلاب بسیاری در درس های او شرکت می کردند.
علامه حرزالدین می گوید: شیخ محمد زاهد با گروهی از دوستانش در درس فقه و اصول و هیئت و طب یونانی من حاضر می شدند. وی در روز جمعه بیست و هفتم رجب سال 1329 هجری قمری دار فانی را وداع گفت و در وادی السلام به خاک سپرده شد .[31]
10 ـ سید محمدحسین شاه عبدالعظیمی فرزند سید محمدعلی شاه عبدالعظیمی
سید محمدحسین حسینی شاه عبدالعظیمی در سال 1280 هجری قمری در نجف اشرف به دنیا آمد. وی پس از گذراندن درس های مقدماتی حوزه ی علمیه، برای کسب مراتب عالی علوم اسلامی به نزد بزرگان زادگاهش شتافت. از جمله استادان او پدرش سید محمدعلی (شاه عبدالعظیمی)، ملا حسین قلی همدانی، میرزا حسین خلیلی و علامه حرزالدین اند.
آن بزگوار به خواست استادش میرزا حسین خلیلی برای ارشاد و تعلیم احکام و معارف دینی به منطقه ی طویرج هجرت کرد و تا آخر عمر در آن جا ماند تا این که در رجب 1343 هجری قمری دار فانی را وداع گفت . پیکر مطهر وی به نجف منتقل و در صحن غروی نزدیک باب المراد به خاک سپرده شد. [32]
11 ـ سید محمدباقر شاه عبدالعظیمی فرزند سید محمدعلی شاه عبدالعظیمی، برادر سید محمدحسین شاه عبدالعظیمی
12 ـ سید محمدتقی شاه عبدالعظیمی فرزند سید محمدعلی شاه عبدالعظیمی، برادر سید محمدحسین شاه عبدالعظیمی
13 ـ شیخ ابوتراب نهاوندی
14 ـ شیخ محمد باقر بن اسدالله اصفهانی
15 ـ سید حسن بن میرزا صالح قزوینی
16 ـ سید هادی بن میرزا صالح قزوینی
17 ـ سید حسین فرزند سید راضی قزوینی
18 ـ شیخ علی حرزالدین
19 ـ شیخ طیب علی سالهی صورتی. وی از طلاب هندی بود که به نجف هجرت کرد. او در درس نهج البلاغه و نجوم و کلام و هیئت علامه حرزالدین شرکت می کرد و از شاگردان بارز ایشان بود. وی پس از طی مراحل عالی علوم اسلامی به هند بازگشت .[33]
20 ـ شیخ هادی طرفی طایی نجفی متوفای 1358 هجری قمری[34]