حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
توطئه توده اى ها
در دورانى که آذربایجان به دست ارتش سرخ شوروى اشغال شده بود، و حزب توده و حزب دمکرات با تبلیغات گسترده به تخریب و تضعیف اعتقادات دینى مردم پرداخته بودند، آیت الله میرزا على اکبر مرندى در مقابل آن ها قد علم کرد و به افشاگرى پرداخت. آنان وى را تحت تعقیب قرار دادند و در صدد کشتن او بر آمدند، امّا خوشبختانه آیت الله مرندى توسط یکى از ارادتمندان خود، از موضوع مطلع شد و با اصرار آن ها به تهران رفت و سرانجام بعد از شکست توده اى ها، به مرند باز گشت.([13])
یاور نهضت امام خمینى(قدس سره)
آیت الله مرندى از سال 1342، همراه و همگام با نهضت امام خمینى(قدس سره) بود. او هنگام تبعید امام به ترکیه، طى اعلامیه اى از ایشان دفاع کرد. افرادى که در این راستا تلاش مى کردند، همیشه مورد حمایت ایشان قرار مى گرفتند. حجت الاسلام رحمتى مى گوید:
«... یکى از دوستان ما مرحوم حاج اسرافیل رزّاقى بود که آیت الله مرندى به شوخى به ایشان امّ الاخبار مى گفتند و ایشان اطلاعات گسترده اى از اوضاع و احوال تحولات سیاسى داشت و به طور مرتب اخبار مهم سیاسى و اعلامیه هاى علما به خصوص حضرت امام راحل را خدمت آقا مى رساند و ایشان نیز مورد علاقه و حمایت آقا بود.»([14])
با اوج گیرى انقلاب اسلامى در سال 1356 و پیروزى آن در 22 بهمن ماه، 1357، آیت الله مرندى نقش اساسى در به صحنه کشاندن مردم و حمایت از تشکیل و تثبیت حکومت اسلامى داشت. پسر بزرگ ایشان مى گوید:
«در حرکتهایى که در شهر انجام مى گرفت، مردم همین که مى فهمیدند آقا اطلاعیه داده اند، جمعیت به طور گسترده از اطراف به مرند سرازیر مى شدند و در تظاهرات شرکت مى کردند.»([15])
آیت الله مرندى همواره از انقلاب اسلامى حمایت مى کرد. متأسّفانه اعلامیه هاى ایشان در حمایت از انقلاب اسلامى در دست نیست، تنها در دو اعلامیّه، که در تاریخ 2/7/1342 صادر شده است و علماى بزرگى چون آیت الله حسن الحسینى انگجى، سید محمّد بادکوبه اى و... آن را امضا کرده اند و یکى هم درباره مجلس شوراى ملى و مجلس سنا است، که هر دو اعلامیه موجود است، امضاى آیت الله مرندى نیز در اعلامیه ها وجود دارد.
در اعلامیه اخیر طى تلگرافى به محضر مراجع تقلید آن روز (آیت الله میلانى، امام خمینى و آیت الله مرعشى نجفى) مراتب تنفر و انزجار خود را اظهار و عدم صلاحیت مجلس شوراى ملى و مجلس سنا و اشخاصى که به نام نمایندگى بر مردم تحمیل شده اند، را اکیداً اعلام داشته اند.([16])