حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
سفرهاى تبلیغى
آقاى اشتهاردى در دوران جوانى و پس از آن، سالها در ایام تبلیغى براى تبلیغ و گاه تدریس به شهرهاى مختلف سفر مى کرد. او بارها براى ارشاد و تبلیغ به زادگاهش اشتهارد مى رفت. سفرهاى تبلیغى زیادى هم به شهرهاى تفرش، ترخوران، زرین شهر و تهران داشته است. او براى مدتى در تویسرکان اقامت گزید و با طلاب حوزه آن جا ضمن اُنس و الفت تبلیغاتى هم داشت. قریب دو سال ساکن خرم آباد لرستان شد و ضمن تبلیغ و ارشاد، به تدریس کتابهاى درسى براى طلاب حوزه آنجا همت گماشت و در این مدت کار عمده تحقیقات پیرامون کتاب مدارک «العروة الوثقى» را نیز انجام داد.
آیت الله اشتهاردى از سوى مراجع تقلید درگذشته و معاصر سفرهاى بسیارى براى حج تمتع به عربستان کرده و در بعثه آنان به انجام وظایف محوله پرداخته است.
آقاى اشتهاردى از این سفرهاى خود خاطرات خوشى دارد. او مى گوید:
«در یکى از سفرهاى حج که با هیئت انصارالمهدى اعزام شدم، وقتى به مدینه رفتم، با مشاهده مسجدالنبى و حریم آن عظمتى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در قلبم افتاد و از آن روز تا به حال هیچگاه در تشهد نماز جمله «السلام علیک ایّها النّبى و رحمة الله و برکاته» را ترک نمى کنم و به یاد آن عظمت مى افتم. در سفرى دیگر از سوى آیت الله العظمى فاضل لنکرانى به مکه، در بعثه ایشان انجام وظیفه مى کردم. هیئاتى از ائمه جمعه اهل سنت به آنجا آمدند. من مطالبى را که از آیت الله العظمى بروجردى پیرامون حکومت و احکام اسلامى در ذهن داشتم، همراه با دیدگاههاى ایشان براى حضار نقل کردم و توضیح دادم. ازجمله توضیحات این که حدیث ثقلین تنها براى خلافت نیست بلکه براى بیان احکام و حکومتى است که اصل و فرع و بناى آن باید بر مبناى دستورات اهل بیت(علیهم السلام) باشد و روایات وارده هم مبیِّن احکام است. در پایان احساس کردم نقل قول و نظرات آیت الله العظمى بروجردى اثر عمیقى بر علماى یاد شده گذاشت و من خیلى خوشحال شدم.
آیت الله اشتهاردى ازجمله شاگردان امام خمینى بود و با ایشان ارتباط نزدیک داشت. در روزهاى تعطیلى حوزه و هرگاه حوادثى پیش مى آمد، بیشتر به منزل امام مى رفت. وى از آغاز نهضت تا پیروزى انقلاب اسلامى در صحنه هاى گوناگون از امام و نهضت پشتیبانى مى کرد. وقتى حادثه 15 خرداد پیش آمد، مرحوم آقا شیخ اسدالله کاشى مبلغى پول براى آقاى اشتهاردى فرستاد تا او به طلابى که از این واقعه آسیب دیده بودند برساند. او برخى از اطلاعیه ها و بیانیه هایى را که از سوى طلاب، فضلا و مدرسین حوزه در حمایت از امام صادر مى شد امضا مى کرد. آقاى اشتهاردى هنگام پاسخ به مسائل شرعى نام امام را با قداست و فتاواى ایشان را با صراحت و بلند نقل مى کرد. آیت الله العظمى اراکى قبل از پیروزى انقلاب سالها در مسجد امام حسن عسکرى(علیه السلام) نماز جمعه مى خواند. هنگامى که در سفر بود یا عذرى داشت،اگر آیت الله حاج شیخ مرتضى حائرى نبود آقاى اشتهاردى را مأمور به اقامه نماز جمعه مى کرد. او در سالهاى جنگ تحمیلى و دفاع مقدس به مناطق جنگى اعزام شد و با حضور خود در جمع رزمندگان در شهرهاى اهواز و اندیمشک و محل استقرار لشکر 17 على بن ابى طالب(علیه السلام)، ضمن تشویق و ترغیب رزمندگان به عبادت، با بیان اینکه حضور در جبهه نوعى عبادت است، آنان را موعظه و ارشاد و در اوقات سه گانه نماز جماعت را اقامه مى کرد.