حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
18 فروردین 1398, 11:48
شیخ احمد بن عبدالله بن ابی الفتوح بن ابی الخیر بن عبدالقادر الحکیم الطاووسی شیرازی.
از فضلا و محدثین و صوفیه قرن هشتم هجری است، خدمت بسیاری از دانشمندان رسیده و از آنها استفاده کرده است منجمله سید شریف زین الدین علی جزجانی و شیخ شمس الدین محمدب ن جزری و شیخ مجد الدین فیروز آبادی صاحب قاموس اللغة، و صحیح بخاری را نزد بابا یوسف هروی خوانده است.
و خرقه تصوف سلسله سهرودیه را بدست شیخ زین الدین ابی بکر خوافی و خرقه سلسله کبرویه را بدست شیخ تقی الدین محمد خنمجی و خرقه طبقه طاووسیه را از دست شیخ محمد بن علی ملاسانی و خرقه مهنینه [1] را زا دست شیخ نظام الدین ابراهیم حسینی کازرونی و خرقه نعمة اللهبه را از دست سید نور الدین نعمة الله الحسنی و خرقه نقشبندیه را از دست سید شریف زین الدین علی جرجانی پوشیده است و تاج الدین ابن عبدالرحمن بن مسعود بن محمد مرشدی کازرونی و علاء الدین ابو العباس احمد ابن محمد نهروانی از او روایت کردهاند.
او را رساله ایست بنام «جمع الفرق ارفع الخرق» که شیخ صفی الدین احمد قشاشی در کتاب «السمط المجید» از آن نام برده است.[2]
[1] ـ مهنینه: ظاهراً مقصود سلسله مهنینه منتسب بابوسعید ابی الخیر مهینی باشد.
[2] ـ نقل باختصار از جلد سوم کتاب نزهة الخواطر.