حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
19 فروردین 1398, 19:57
افتخار الدین محمد بن نصر الله بن محمد دامغانی الاصل شیرازی المسکن و المدفن.
جامع المعقول و المنقول بود و سالها در شیراز بتدریس مشغول ـ و بر تمام مبانی و اصول و فروع علوم متداوله عصر خود تسلط داشت، مخصوصاً در تفسیر قرآن مجید مسلّط بود ـ و نیز شعر را نیکو میسرود.
تألیفاتش از صد جلد افزون است و اسامی برخی از آنها بشرخ ذیل:
1ـ الکاشف فی التفسیر (در هفت مجلد) 2ـ المکشوف فی التفسیر ( در دو مجلد) 3ـ شرح المفتاح 4ـ شرح الفوائد الغیابیه 5ـ شرح المواقف 6ـ شرح الاطوالع 7ـ شرح المطالع 8ـ شرح آداب البحث 9ـ شرح المعتقد الصغیر للشیخ الکبیر (این کتاب شرح کتاب «المعتقد الصغیر) تصنیف شیخ کبیر ابو عبدالله بن خفیف است) 10 ـ شرح المنهاج 11ـ شرح العیون لمولانا عضد الدین عبدالرحمن [1] 12ـ شرح الاشارات 13ـ المدارک فی المنطق 14 ـ شرح الجواهر ـ و غیر اینها
دو بیت ذیل از اوست:
در ماه شعبان سال هفتصد و هفتاد و پنج جان بجانان تسلیم کرد، و در جوار مقبره شیخ کبیر و مولانا نجم الدین الخباز مدفون شد.[2]
[1] ـ قاضی عضد الدین عبدالرحمن بن احمد بن عبدالغفار ایجی شبانکارهای از علماء مشهور قرن هشتم هجری است که به سال 759 در شبانکاره وفات یافته است.
[2] ـ شدالازار چاپ تهران