انجوی شیرازی = متوفی 1258

No image

انجوی شیرازی = متوفی 1258

میرزا ابوالقاسم خوشنویس انجوی شیرازی

خط شکسته را نیکو مینوشت ـ فارسنامه ناصری بنقل از کتاب دلگشا تألیف حاج اکبر نواب که از معاصرین انجوی بوده مینویسد میرزا ابوالقاسم از سادات عالیات انجوی شیراز است ـ در علو حسب و نسب از همگنان ممتاز نسیم روح بخش اخلاقش راحت دل و از کلام غم کاهش نشاط روان حاصل ـ هرگز شیشه خاطری را بسنگ جفا نشکسته و رشته محبتی را نگسته، نه بر عیب کسانش کاری و نه بر خاطری از او غباری ـ ابا عن جد بمنصب تولیت مسجد جامع عتیق شیراز بر قرار بود با احترامی تمام معیشتی لایق داشت ـ و از طبع موزون اشعاری چون لوء لوء ابدار برشته نظم کشیده است و این چند بیت از او انتخاب شده ثبت گردید:

بگذشت یار بر من و از پی نرفتمش آری نمیتوان از پی عمر رفته رفت

رباعی

ترکی که دلم بدام او در بند است خاطر ز غم عشق ویم خرسند است
یکبوسه نمود وعده، شادم که یکی آن ترک بفارسی نداند چند است

رباعی:

گفتی که اساس عجب را بر پا کن از بهر سرت عمامه‌ای پیدا کن
شیخا بسر تو این بلائیست عظیم چون من تو هم از سر این بلار او کن

قطعه:

با فلان گفتم ای پسر پدرت جز بتاریکی از چه نان نخورد
گفت ترسد ز روشنی که مباد سایه‌اش دست توی کاسه برد

وله

ای دوست همیشه باد جای تو وطن هرگز چو منت مباد غربت مسکن
گردوستماز دوست چرا بیخبری ور دشمنم از چه غافلی از دشمن؟

انجوی در سال هزار و دویست و پنجاه و هشت پس از صد و ده سال عمر در شیراز وفات یافت.

Powered by TayaCMS