حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
22 تیر 1398, 11:17
آقای حبیب الله ذوالقدر اصطهباناتی متخلص به تابناک
از شعراء و نویسندگان معاصر است، سابقاً با نگارنده آشنائی و مکاتبه و معامله کتاب داشت، اما از احوالش اطلاع ندارم، ابیات ذیل را که از اوست در شماره 2169 مورخ 3 اردی بهشت 1321 شمسی روزنامه عصر آزادی شیراز دیدهام:
خطاب بمرحوم محمد تقی ملک الشعراء بهار در زمان حیات او:
خرم آندم که ملک بار سفر ساز کند باز آهنگ طریخانه شیراز کند
ویژه امروز که لبخند عروسان چمن زاهد صومعه را رند نظر باز کند
زین چه خوشتر که بهار آید و از آمدنش خطه فارس بفردوس برین تاز کند
چه شود گر ملکا، باز بشیراز آئی تاطنین سخت فارس پر آواز کند
کیست غیر از تو که با کلک توانا امروز «گره از کار فرو بسته ما باز کند»
بر سر تربت حافظ گذری کن، که ز خاک سر بر آورده ز نو، زندگی آغاز کند
بوستان ز آنسبب آراسته سعدی که بهار اندر آن آید و باوی سخنی ساز کند
سر پیغمبری و معجزات هرگز نیست کی خداوند سخن دعوی اعجاز کند
تابناک است بجان بنده درگاه بهار
مقبل آن بنده که با خواجه خود راز کند