حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
22 تیر 1398, 11:59
مرحوم حاج سید جعفر مجتهد مزارعی
از علماء و مجتهدین و ازادیخواهان معاصر است
از مولد خود مزارعی بنجف رفت و چند سال در آنجا تحصیل کرده بدرجه اجتهاد رسید و بشیراز رفته متوطن شد و در شیراز ملجاء و مرجع خاص و عام میبود و نگارنده مکرر درک محضر او را کرده است ـ عالمی شجاع و سیاستمدار بود که همواره با فساد مبارزه میکرد ـ در دوره اول مجلس شورای ملی که انتخابات سنفی بود مرحوم حاج سید جعفر بنمایندگی از طرف علماء شیراز انتخاب شد و بمجلس رفت ـ در اولین دوره مجلس مؤسسان ه منظور از تشکیل آن خلع احمد شاه آخرین فرد سلسله قاجاریه بود نیز از طرف فارس انتخاب شد و بطهران رفت و در دوره پنجم مجلس نیز علیه فساد انتخابات شیراز قیام کرد و عدة زیادی از آزای خواهان و مدیران جرائد شیراز (منجمله بنده نگارنده که افتخار هم مسلکی آنان را داشت) با او بتلگرافخانه رفتند در آنجا باصطلاح «بست» نشستند و مرحوم مزارعی تلگرافی بزبان عربی راجع بفساد انتخابات بمرحوم رضا خان سردار سپه که در آنوقت ظاهراً وزیر جنگ و باطناً متصدی تمام امور کشور بود مخابره و آنقدر پافشاری کرد تا آراء ماخوذه باطل و اخذ آراء تجدید شد و چند نفر که مورد اعتماد مردم بودند منجمله آقای سید محی الدین مزارعی (داماد صاحب ترجمه) انتخاب شدند و بمجلس رفتند ـ
مرحوم مزارعی در سال هزار و سیصد و چهل و چهار در شیراز وفات یافت و در جوار مزار خواجه شیراز دفن شد.
و زا فرزندان و نوادههای اهل و تحصیل کرده و سخن سرا باقی مانده که ترجمه هر یک بجای خود آمده و خواهد آمد .