حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 مهر 1396, 23:22
وی فرزند حاج محمد کریم خان ( 1225 ج 3 ش 359) و خود از علما و بعد از برادر خود حاج محمد خان جانشین او و مرجع سلسلة شیخیه در زمان ما گردید، و همانا او در هفتم ماه رجب الفرد اینسال، چنان که در «فهرست کتابخانة رضویه 4: 283» نوشته ـ مطابق ـ (...) دلو ماه برجی ـ از بطن دختر شاهزاده محمد قلی میرزا ملک آرا متولد شده، و مادر مادر او که زن محمد قلی میرزا باشد ـ چنانکه در «فهرست کتب مشایخ: 32» نوشته ـ دختر شاهرخ میرزا ابن رضا قلی میرزا ابن نادر شاه بوده، و مادر او که زن شاهرخ باشد دختر شاه سلطان حسین صفوی بوده.
و بهر حال. حاج زین العابدین خان چندین کتاب تألیف کرده، اول کتاب «ایضاح الاشتباه» در توضیح و تصحیح عقائد و آراء شخیه. دویم کتاب «صاعقه». سیم کتاب «صواعق البرهان» و این هر دو در رد بابیه است و در «مقالات الحنفا» ذکر شده. چهارم شرح این عبارت از «فقه الرضا (ع)»: و انو عند افتتاح ذکر الله و ذکر رسول الله (ص) الخ. انجام تألیف آن 3 شنبه 6 شعبان سنه 1324. پنجم کتاب «اجوبة المسائل» و این هر دو را در فهرست کتابخانه رضویه 5: 588 » ذکر کرده.
و او پس از مدت هشتاد و سه سال و نه ماه قمری و بیست و هشت روز عمر، در یک شنبه پنجم ماه جمادی الاولی سنه 1360 هزارو سیصد و شصت ـ مطابق 11 خرداد ماه باستانی وفات کرده و در کربلا در رواق روضة مطهرة حسینی (ع) دفن شد. و فرزندش میرزا ابوالقاسم خان هم از علما و فقهاء این فرقه است که پس از پدر جانشین او گردید و «رسالهئی در فلسفه» و «کتابی در مسئله نماز و روزه عرض تسعین» که شش ماه شب و شش ماه روز است تألیف کرد که در شب شنبه 11 صفر شنه 1366 از تألیف آن فارغ شده و او نام خانوادگی خود را ابراهیمی نهاده و در ذی الحجه سنه 1371 بمکه رفته، چنان که در «نابغة علم و عرفان: 408» در پاورقی فرموده. رجوع شو دبسال (1314)
سنه 1239 شمسی
اول حمل ماه برجی
سه شنبه بیست و هفتم شعبا المعظم
در «شرح زیارت جامعه» مرحوم شیخ احمد احسائی در شرح دعاء وداع آن زیارت در پشت صفحه آخر، عید نوروز این سال 1276 را در 26 شعبان نوشته که انجام چاپ آن کتاب بوده و شاید تحویل در بعد از ظهر 26 و روز عید 27 بوده.