حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 شهریور 1396, 23:13
وی فرزند مرحوم حاج معتمد الدوله (ره) است که در 1233 ج 3 ش 448 گذشت.
مرحوم عبدالعلی میرزا از شاهزادگان بزرگ و اهل علم و فضل بوده و در علوم ادبیت و عربیت و ریاضیه و حکمت متعالیه تسلطی تمام داشته و خط را خوش می نگاشته، و در عرفان و تصوف از خدمت مرحوم منورعلی شاه وصفی علیشاه فیضیاب شده و شعر هم می گفته و تخلص عبدی می نموده. و او در این سال متولد شده و پس از تحصیلات و کسب عرفان از طرف منورعلیشاه لقب ظهورعلی یافته و پس از وفات پدر درسنه ۱۳۰۶ که برادرش سلطان اویس میرزا لقب معتمدالدوله یافت وی ملقب به احتشام الدوله و پس از وی معتمدالدوله گردید، و کتب چندی تالیف کرده، از آن جمله «کتابی در رجال». و در ماه رمضان المبارک و سنه ۱۳۲۱ هزار و سیصد و بیست ویک - مطابق قوس ماه برجی در تهران وفات کرد. و فرزندش شبل الدوله در سالنامه «نامه دانشوران» ذکر شده، و شاید اشعاری که در کتاب « نابغه علم و عرفان : ۷۷» از عبدی شاعر در مدح حاجی ملاسلطانعلی گنابادی نقل کرده از او باشد. ماخذ اصلی مرحوم معلم در این شرح حال «طرائق الحقایق 3: 206» بوده و سایر مصادر در «فرهنگ سخنوران» مذکور است. م.