حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 شهریور 1396, 23:17
در جلد ۱ مقدمه (ص ۴۹) شرحی درباره صدر و اینکه آن منقسم بخاصه و عامه و صدر الممالک میشود نوشتیم، اینک اینجا گوئیم : یکی از متفرعات کلمه صدر همانا صدراعظم است و از قراری که در «كتاب الاوائل : 453» نوشته اول کسی که ملقب بدان شد مرحوم میر غیاث الدین منصور شیرازی از علماء معروف زمان شاه اسمعیل صفوی است و قبل از آن این
لقب در اسلام نبوده، انتهی. (کتاب الاوائل، گرد اورده سید عالم جلیل مرحوم حاج آقا مقدس اصفهانی است که بترتیب و تهذیب و کوشش راقم این سطور سالها پیش در اصفهان بطبع رسید. م.)
و میرزا علی اصغرخان صاحب این عنوان فرزند آقا محمد ابراهیم امین السلطان است که در (۱۳00) بیاید.
مرحوم میرزا علی اصغرخان از معاریف رجال ایران و اهل فضل و کمال بود و شعر هم میگفت. و او در این سال متولد شده و پس از وفات پدر در سنه 1300 لقب امین السلطان یافت و در ۷ رجب سنه ۱۳۱۰ ملقب بصدراعظم و در ۲ شنبه ۳ شعبان سنه ۱۳۱۸ ملقب به اتابیک اعظم گردید. و در ۳ شنبه ۲۲ ج ۲ سنه ۱۳۲۱ از صدارت عظمی معزول شد. و او «دیوانی در اشعار» دارد و تخلص قدسی مینمود، و در یک شنبه بیست و دویم ماه رجب الفرد سنه ۱۳۲۵ هزار و سیصد و بیست و پنج ۔ مطابق ۹ سنبله ماه برجی - در تهران در جلوخان مجلس شورای ملی بضرب شش لول عباس آقای ترک مقتول و در قم در یکی از حجرات صحن پدرش دفن شد. و فرزندانی از او بازماند، از آن جمله یکی حاجی میرزا احمد خان اتابیکی مشیر اعظم است که پسر دویم او و در ۲۰ ع۲ سده ۱۳۳۴ وزیر فوائد عامه شد.
و قدسی تخلص چند نفر دیگر غیر از صاحب عنوان است که این اسماء آنها بترتیب حروف مضاف الیههای تخلصاتشان اینجا ذکر میشود:
اول: قدسی اخوی که در (۱۳۲۵) بیاید.
دویم: قدسی اصفهانی که بیاید.
سیم: قدسی رشتی که نامش میرزا زمان است.
چهارم: قدسی سبزواري که نامش میرزا سلطان محمد حسنی است و در سال 1361 بیاید.
ششم: قدسی یزدی که نامش سید محمد و در حدود (1355 ـ 1356) وفات کرده چنانکه در تاریخ یزد فرموده و بجمله با این قدسی صاحب عنوان هشت نفر از رجال یتخلص قدسی میباشند و شاید یکی از آنها همان باشد که در جنگ بهترین اشعار بعنوان قدسی (مطلق) بدون وصف و قی نوشته و شاید او غیر از این هشت نفر هم باشد.
دیگر قدسی بیرجندی که در 1354 بیاید.