حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
28 آبان 1396, 22:16
وی فرزند میرزا باقر 34 بن میرزا محمد تقی 31 قاضی طباطبائی است. میرزا محمد تقی 31 در (1220 ج 3 289) گذشت.
فرزندش میرزا باقر 32 بطوری که در «شجره نامة سادات وهابیها: 23» نوشته در سنه 1215 متولد شده و در سنه 1262 پس از 47 سال عمر وفات کرده و در (ص 20) دو نفر فرزند از او آورده، یکی حاج میزا یوسف آقا 33 (1289) و دیگر حاج میرزا محمد تقی 33 صاحب این عنوان که از علما و فقها بوده و در نزد شیخ انصاری درس خوانده و « حاشیهئی بر قوانین» نوشته که مبحث مفهوم و منطوق آن در سه 1270 و اجماع آن در سنة 1271 بیرون آمده و برخی از آن در سنه 1319 در حاشیه «قوانین» چاپ خورده و نسخة خطی آن نزد میرزا باقر قاضی از علماء معاصر در تبریز است.
و بالاخره میرزا محمد تقی در اینسال در مواقعی که از حج برمیگشته در راه جبل وفات کرد و نعش او را به نجف آوردند، چنان که در «الذریعه 6: ش 951» فرموده. و در «شجره نامه سادات وهابیها : 34» نوشته که او در سنه 1270 بسفر حج رفته و در مراجعت وفات کرده که ظاهرش چنان مینماید که وفات او در سنه 1271 باشد، لیکن ماقول «الذریعه»را اصلح دانستیم، و در (ص20) که شجرة آنان را ذکر کرده و فرزندی برای او نیاورده.