حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
21 دی 1396, 4:42
در زمرة تلامذه غفرانماب طاب ثراه معدود میباشد.
در آئینه حق نما مرقوم است که عالیجناب مقدس انتساب فاضل مدقق نحریر محقق و مجمع الفضائل و الفواضل زبدة الاعاظم والافاضل زکی لوذعی علامی فهامی میرزا جواد علی دام عزه سرآمد ازکیاء زمان و نخبة افاضل دوران است علم را با عمل جمع نمود و در معقول و منقول مهارت تام دارد و صاحب ورع و تقوی است حدت ذهن و سلامت طبع جنابش مشهور لکن بسبب عدم مساعدت زمانه تألیف و تصنیف کمتر دست داده اما بعضی حواشی و تعلیقات شواهد کمالات اوست انتهی.
و صاحب الحصن المتقین می‌فرماید: المیرزا جواد علی ولد فی سنه 1174 اربع و سبعین بعد المائة والالف من الهجرة المقدسة، و من اوائل عمره کان مائلا الی تحصیل العلوم و حصلها فی ایّام العسره الشدیدة فربما.
کان یاکل قطعة خبز و یطالع الکتب و کثیراها ما کان یحصل له الماکول و یبقی الی اللیل جائعا و لا یجدد هن السراج للمطالعه فاذا اضاء کان یطالع الکتاب حتی اخذ مع هذه القبلة اوائل الکتب الدرسیه من علمائه فصار عالما کاملا دیبا جیدا ثم قرأ الفقه من السید العلامة طاب ثراه و کان منشئا فی العربیة و الفارسیة مقدسا و رعاً صاحب الاخلاق الجمیله و حسن الخط و الکتاب، و له عدة تعلیقات و تألیفاتف و رفعه الزمان فی اواخر عمره فی عصرالسلطان محمد علیشاه سیائی ذکره حتی عین له السلطان شهریة نحو من تسمائة و رفیة مع اولاده، و لما توفی السلطان و قام ابنه فی مقامه نقص شهریته بغایة التنقیص.
و قضی نحبه فی شوال سنه ثمان و خمسین بعد المأتین و الالف من الهجرة المقدسة، انتهی مختصراً.