حاج میرزا حبیب الله رشتی

No image

حاج میرزا حبیب الله رشتی

پس آقا میرزا ابوالقاسم مجتهد عراقی از اهل کره رود یک فرسخی جنوب اراک (سلطان آباد سابق) که شخصی بی بضاعت و بی‌اعتنا به دنیا بود. حاج آقا محسن در نزد حاج ملا اسدالله بروجردی به تحصیل پرداخت و تحصیلات خود را در عراق دنبال کرد. عمه‌ای داشت که زن یکی از امراء به نام قره سرتیپ بود. این شخص در واقعة مرو و شکست قوای ایران کشته شد و ثروت او به زنش رسید و زن او هم اندکی بعد درگذشت و حاج آقا محسن مالک میراث او شد و در ازدیاد آن کوشید و بر سر این امر میان او و مالکین آن خطه اختلافها پیش آمد و از این جهت در سال 1315 او را به طهران خواستند و مدتی در طهران بود و چون دوباره به عراق بازگشت سر و صدا ایجاد شد و دولت باز در صدد احضار او بود که طغیان سالار الدوله پیش آمد.

حاج آقا محسن نیز در همان اوقات به سن هشتاد و سه سالگی درگذشت(1327). وی قسمتی از املاک خود را وقف کرد و با وجود این موقع مرگ غیر از وجوه و اجناس و مخلفات دیگر نود نه پارچه ملک برای یازده پسر و یازده دختر خود باقی گذاشت. ظهیر الدوله نیز در یادداشتهای خود از او املاکش نام برده است (ص 72 ـ 75) (تاریخ عراق مندرج در فرهنگ ایران زمین، ج 14 ص 453 ـ 455).

اعتماد السلطنه که در ذیقعده 1309 در رکاب شاه در باغ او مهمان بود او را اینطور وصف می‌کند »از متمولین ثمرة اول ایران است. سالی شصت هفتاد هزار تومان می‌گویند منافع ملک دارد. مطاعیتی غریب در عراق دارد. غالباً عزل و نصر حکام با او است. خودش را جور غریبی ساخته. کلاه دوازده ترک نمدی مولویهای عثمانی را به سر گذاشته، زیر کلاه چفیه نهاده روی کلاه عمامه سبز پیچیده است. تحت الحنک درازی از زیر گردن آویخته که به شانه چپ می‌افتد. شصت و سه سال دارد. ریشش سفید است، می‌گویند خالی از فضل هم نیست. در خدمت شاه بسیار خوب حرف می‌زند ...» (خاطرات اعتماد السطنه، ص 935).

Powered by TayaCMS