حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
21 اسفند 1397, 15:14
فرزند مرحوم حاجی میرزا زین العابدین خوانساری و متولد روز دوشنبه 22 صفر 1226 در خوانسار و از شاگردان شیخ محمد تقی ایوان کیای و آقا سید محمدباقر حجة الاسلام و حاجی کرباسی و آقا میر سید حسن مدرس و آقا میر سید محمد شهشهانی و پدر خود حاجی میرزا زین العابدین بود.
خانوادة او پس از فوت جدش آقا سید ابوالقاسم از خوانسار به اصفهان مهاجرت کرده بودند.
صاحب ترجمه علاوه بر فقه و اصول در ادب و انشاء و احاطه بر تواریخ و تراجم احوال نیز قوی دست بود و حتی جواب استفتاء را نیز ادیبانه مینوشت و شعر نیز میگفت و جمعاً نوزده تألیف از او برشمرده شده است که مهمتر از همه روضات الجنات است که تا کنون سه بار چاپ شده است. شاگردان زیاد نیز داشته است که یکی از آنها حاج فرهاد میرزای معتمد الدوله بوده است و دیگری مرحوم آقا سید محمد کاظم یزدی.
صاحب ترجمه در شب دوشنبه نهم جمادی الاولی 1313 درگذشت. وی هفت پسر و سه دختر از دو زن داشت و خانوادة او امروز در اصفهان از خانوادههای مشهور و صاحب کتابخانة معتبری است.
برای شرح حال مفصل او رجوع شود به رسالة زندگانی آیت الله چهار سوقی و مکارم الاثار ج 3 ص 798 ـ 820)