حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
18 اسفند 1397, 15:7
که او را ملا باشی نیز میگویند از فضلاء عصر است. پدرش میرزا محمد حسن اصفهانی علیه الرحمه از فحول علماء تنجیم و صنادید اساتید این فن بود و آن مرحوم پسر میرزا محمد علی تفرشی است که فاضلی مشهور بود و همشیرة استاد الکل میسر محمد صادق اصفهانی خاتون آبادی را داشت و میرزا محمد منجم مذکور از بطن مشار الیها است.
و میر محمد صادق در علم اختر شماری و ستاره شناسی از اعاجیب وقت بود.
میرزا احمد صاحب این عنوان در تراجم علماء مشارالیهم بدین عبارت نوشته است که:
1ـ میر محمد صادق منجم علیه الرحمه از سادات عالیدرجات خاتون آبادی در غالب علوم لاسیما فقه و اصول و نجوم استاد بود و قرب هشتاد سال عمر نموده است و تقریبا هفتاد سال استخراج از زبح الغ بیک گورکانی کرده است. در احکام تسلط داشته، احکام مسلم از آن مرحوم معروف است و او در سنة یکهزار و دویست و چهل و چهار هجری بلاعقب وفات یافت.
2ـ مرحوم میرزا محمد علی تفرشی بن حاجی میرزا عبدالله که از اجلة سادات و بزرگان تفرش بوده و در اواسط سن از شیراز به اصفهان آمده متوطن گردیده است.
همشیرة مرحوم میر محمد صادق را گرفته بوده است و او نیز در نجوم و سایر علوم تسلط داشته و در سنة یکهزارو دویست و هشتاد و دو جهان فانی را بگذاشته است.
3ـ میرزا محمد حسن خلف باشرف میرزا محمد علی همشیره زادة میر محمد صادق هم در علم نجوم اقتداری زاید الوصف داشت و چند سال استخراج نمود و در بدو این دولت ابد مدت به منصب منجم باشیگری برقرار و همیشه از جانب بندگان اعلیحضرت اقدس شهریاری ارواحنا فداه و از طرف امنای دولت قوی شوکت مورد التفاتها میافتاد و رسالهای در طالع و احکام میرزا یوسف آشتیانی مستوفی الممالک که در اواخر سن صدر اعظم شد نوشته و در یکهزار و دویست و نود و هشت هجری درگذشت و در جای خود.
4ـ این بنده احمد بن محمد حسن بن محمد علی را گذاشت و منصب و لقب منجم باشیگری بعد از رحلت آن استاد راد در حق این حقیر فقیر مبذول افتاد.