حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
ویژگى هاى اخلاقى
حجت الاسلام و المسلمین آقاى رسولى محلاّتى یکى از عالمان و روحانیان سرشناس و مورد اعتماد مراجع عظام به ویژه امام و مقام معظم رهبرى بوده و هستند. خدمات شایسته علمى وى به حوزه ها، دانشگاه ها، و نیز بخشى از خدمات اجتماعى ایشان در سراسر کشور از ایشان چهره اى ماندگار و خدمتگذار براى نسل حاضر و زمان هاى بعد ارائه مى دهد.
1. عشق و علاقه به اهل بیت(علیهم السلام)
عشق و علاقه به اهل بیت(علیهم السلام) در خلق و خو و رفتار شخصى و تمامى آثار وى چه حدیثى و روایى و چه تاریخى و تفسیرى آشکار است. ایشان معتقدند: کار پیرامون اهل بیت(علیهم السلام) چه به صورت گفتار و چه نوشتار، براى گوینده، نویسنده، خواننده و شنونده جاذبه ایجاد مى کند و باعث تشویق و ترغیب در انجام کارهاى خیر و مثبت مى گردد، توفیقات و برکات بسیار و غیر منتظره اى دارد و تأمین کننده معاش و مسائل مادّى نیز هست.
آقاى رسولى محلاّتى در مراکز علمى و دانشگاهى بیشتر رشته تاریخ اسلام را تدریس مى کنند و در تدریس رشته تفسیر، عمده عنایت و توجّهشان به تفاسیر روایى است.
در بُعد سیره عملى اهل بیت(علیهم السلام) که رسیدگى به مستمندان و مستضعفان است، آقاى رسولى محلاّتى هر از چند گاه به روستاها و شهرهاى دور و نزدیک مى روند و ضمن ارتباط با مردم گزارشى از واقعیت هاى جامعه را به مسؤولان منعکس مى کنند. ایشان در آستان قدس رضوى نیز سمت خادم افتخارى را دارند.
2. غنیمت شمردن فرصت ها
فزونى آثار علمى و تألیفات آقاى محلاّتى دلیل بر آن است که وى ضمن اینکه علاقه شدیدى به تحقیق و پژوهش داشته و دارد، بخش مهمّى از اوقات خود را، چه در دوران تحصیل و چه بعد از آن، تا کنون صرف مطالعه، تدریس و تحقیق پیرامون مسائل گوناگون، از جمله تاریخ اسلام و تفسیر قرآن مى نماید و آثار منتشره وى در خصوص این دو مسئله است. توصیه او به جوانان و طلاّب علوم دینى این است که از جلسات و گردهم جمع شدن هاى بیهوده پرهیز نمایند و به جاى آن، کتاب هاى مفید و سودمند را مطالعه کنند.
3. پرکارى
محلاّتى، چه در دوران جوانى و چه هم اکنون، که بیش از 70 سال دارد، انسانى پرکار و پر تحرک و با نشاط بوده و هست. این ویژگى ها باعث شده که فعّالیت هاى زیادى در زمینه هاى گوناگون داشته باشد. ایشان در زندگى و فعّالیت هاى مختلفى که دارد، بسیار منظم و دقیق است و این نظم و دقّت و نشاط در امور، از امام به وى و دیگر یاران و شاگردان امام منتقل شده است.
ایشان سر وقت و به موقع در سه نوبت در مسجد حاضر مى شود و به امامت وى نماز جماعت اقامه مى گردد. به هنگام سفر یا پیش آمد خاص، براى آن که نظم مسجد و گرمى آن از بین نرود مقیّد است که روحانى مورد وثوقى را به جاى خود به مسجد بفرستد. در خصوص ورزش نیز به طور منظم هر هفته ساعت هایى را به این امر اختصاص داده و با مریدان، دانشجویان خود بصورت گروهى ورزش مى کند و به آن نیز اهمیّت مى دهدزیرا ورزش مداوم، نشاط روحى و سلامت جسمانى را که لازمه انجام کارها و مسوؤلیت هاى سنگین است، حفظ مى کند. ایشان هر کارى را که به عهده مى گیرد به خوبى انجام مى دهد و هیچ یک از کارهایش سبب فوتِ کار دیگر ایشان نمى شود.
4. زهد و وارستگى
یکى از ویژگى هاى آقاى محلاّتى وارستگى و عدم دلبستگى ایشان به امور مادّى است. وى با آن که داراى مسجد و محراب، کرسى تدریس در دانشگاه است و آثار علمى و تألیفات فراوان دارد، امّا هیچ تعلق خاطرى که چشم و دلشان را پر کند به آنها ندارد و به مسائل مادّى نسبت به کارهایى که انجام مى دهد، مثل حقّ التدریس، حقّ التألیف، حقّ الترجمه و امثال این ها که نوعاً پدیدآورندگان آثار دریافت مى کنند و یا تا آخر عمر این حقوق را براى خود و بعد از آن براى ورثه حفظ مى کنند، بى توجّه است. در سفرها و مأموریت ها در کمترین زمان و با صرف کمترین هزینه ها، کارهاى متعدد و مفیدى را انجام مى دهد. غالباً با اتومبیل سفر مى کند و به جاى محافظان و همراهان، خود ایشان رانندگى مى کند.
5. روحانى سنّتى
استاد رسولى محلاّتى همان شور و حالى را که در آغاز طلبگى داشتند هم اکنون نیز دارندچرا که بعضى از طلاّب و روحانیون در حوزه فعّال و پرکارند هنگامى که از حوزه خارج مى شوند از ادامه کارهاى علمى و فرهنگى دست مى کشند و به امور دیگر مى پردازند و چه بسا آنچه را که از حوزه ها کسب کرده اند از دست داده و مى دهند. ایشان پس از مهاجرت از قم و سکونت در تهران تحقیق، مطالعه، تألیف و ترجمه، ارشاد و تبلیغ را ادامه داده اند.
وى در تدریس متون حوزوى، کلاس ها و مجامع علمى و دانشگاهى استادى متبحّر و مسلّط، در سنگر مسجد و محراب امام جماعت فعّال و جدّى، در میان اهل قلم، مترجمان و مصححان در مرتبه عالى و در زمره کسانى است که آثارش داراى سبکى روان و ساده و مورد استفاده عموم مردم است.
در سخنورى و بیان و رساندن مطالب به مخاطبان خود (از هر قشر و گروه) تواناست.([14])