حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
آیت الله لنکرانى در کنار فعالیّت هاى مبارزاتى و حوزوى، به کار باغدارى، کشاورزى و دامدارى نیز علاقه زیادى داشت و به همین سبب، در این موارد از اطلاعات و تجربه هاى خوبى بهره مند بود. او همه این امور را به خاطر تأمین هزینه زندگى و استقلال مالى دنبال مى کرد و اعتقادش بر این بود که روحانى نباید از نظر مالى به مردم نیازمند باشدزیرا در این صورت به نوعى تحت تأثیر قرار گرفته، نمى تواند نقش دینى و اجتماعى خود را به خوبى ایفا نماید. وى مى گفت: روحانى یا باید تحقیق کندبنویسد یا درس بدهد و از این راه امرار معاش کند یا کشاورزى و باغدارى و... انجام بدهد. به همین خاطر نیز او در آغاز دوران رضاخانى، مدتى مسئولیت سردفترى ازدواج و طلاق را برعهده داشت.[62]
این روحانى پرتلاش در امر موکارى صاحب نظر بود و مى گفت: موکارى باید به شیوه «ترانسفورماتور کارى» باشد.[63] در مورد درخت کارى، اعتقادش این بود که باید بیشتر درخت عَرعَر و اَقاقیا بکارندچون اینها هوا را تصفیه مى کنند و در عین حال، آب بسیار کمى نیاز دارند و علاوه بر این، اقاقیا براى زنبورداران هم ماده بسیار مناسبى مى باشدچون گل سفید و معطرى دارد که در بهار شکفته مى شود. آیت الله لنکرانى در امر زراعت، صیفى کارى، پیوند انواع درختان میوه کارشناس بود و اغلب خود پیوند مى زد. همچنین اطلاعات او در مورد دامدارى و مرغدارى تحسین برانگیز بود.
او در منزل خود در کنار رودخانه کرج (محل فعلى دبیرستان دهخدا)، رودخانه را سدبندى مى کرد و جلوى سیلاب را مى بست و از همین لایه ها استفاده بهینه مى کرد.
وى مى گفت: آقا راه مناسب براى تأمین هزینه زندگى این است اگر مى خواهید آدم باشید، باید اثر وجودى مثبت داشته باشید.[64]