حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات و شاگردان
فرزانه خوى براى نشر معارف اهل بیت(علیهم السلام) و گسترش علوم اسلامى، لحظه اى نیاسود. ایشان علاوه بر پرورش شاگردان، در تألیف کتاب هاى ارزشمند علمى نیز کوشش هاى چشمگیرى داشت.
شمار فراوان آثار آیت الله خویى ـ با توجه به این که وى هماره به تدریس، پاسخ به استفتائات و پرداختن به امور مرجعیت مشغول بود ـ بیانگر تلاش شبانه روزى او براى احیاى فرهنگ اهل بیت(علیهم السلام) است. حضرت آیت الله خامنه اى در این زمینه مى فرماید:
باید یاد نیکى از عالم بزرگوار و مرجع عظیم الشأن که اخیراً رحلت کردند، یعنى مرحوم آیت الله العظمى آقاى خویى بکنیم. ما به ایشان نه از دید یک مرجع، بلکه از دید یک محقق، مؤلف و مدرّس موفق نگاه مى کنیم. آن چه درباره این بزرگوار و امثال ایشان، غالباً بعد از وفات صحبت مى شود، جنبه هاى مربوط به مرجعیت این بزرگواران است، در حالى که آن چه در زندگى این افراد و شخصیت هاى برجسته اهم است، خصوصیاتى است که مستقیماً به مرجعیت آن ها، مربوط نیست، بلکه مى شود گفت مرجعیت آن ها ناشى از آن خصوصیات است و آن، همان جنبه علمى، تحقیقى، تدریسى و کار موفق و پیگیر آنان در این زمینه است. اگر شما به زندگى این بزرگوار نگاه کنید، مى بینید حداقل در سه رشته علمى و درس مهم، داراى فرآورده هاى علمى تحقیقى هستند، که یکى فقه، دیگرى اصول و سومى رجال است. این همه کتاب هاى فقهى و اصولى که شاگردان ایشان نوشته اند، همه از کلمات ایشان است و شما به این ها اضافه کنید آنچه را که از قلم خود ایشان مستقیماً صادر شده است، کتاب بزرگ و کم نظیر رجالى ایشان که ظاهراً آن را در سال هاى اواخر عمرشان نوشته اند ـ چون ذکر مى کنند که من این کتاب را با اشتغال زیاد و در دوران پیرى مى نویسم ـ یک فرآورده علمى عظیم است. حال شما ببینید یک عالمى که این مقدار فرآورده علمى دارد، چقدر مى تواند تأثیر در حوزه هاى علمى، نه فقط در زمان خود، حتى بعد از زمان خود بگذارد.»([13])