حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات
شخصیتهاى جامع بیش از هر کس دیگر شایسته تکریم بى دریغ اند و آیت بزرگ شیراز، دستـغیب انسانى رهیـده از بنـد هواها بود که در علم و عمل، مبارزه و خدمت، مـردانه و راســخ قدم سـلوکى زیبا داشت. او گرچه عـارفى سالک، خطیبى توانمند، فقیهى صاحبنظر و مبارزى نستوه بود، نه در کوران مبارزه و نه در اوج حالات لطیف روحى از خدمت فرهنگى و انسانى براى جامعه اش دریغ نکرد. که او اگر تنها خداپسندانه زندگى کرده بود و بس، خیر فراوانى را نصیب جامعه اش نموده بود. اما او هم جهاد نمود، هم تدریس داشت، هم به تألیف کتب فراوانى دست زد که در ذیل به ذکر نام اندیشه هاى مکتوب او بسنده مى کنیم :
1. آدابى از قرآن، 2. سراى دیگر، 3. معارفى از قرآن، 4. رازگویى و قرآن، 5. قلب قرآن، 6. حقایقى از قرآن، 7. معراج، 8. قیامت و قرآن، 9. بهشت جاویدان، 10. فاتحه الکتاب 11. صلوة الخاشعین 12. بندگى راز آفرینش 13. ایمان 14. گناهان کبیره 15. گنجینه اى از قرآن 16. سید الشهداء 17. زندگانى صدیقه کبرى فاطمه زهرا(علیها السلام) 18. قلب سلیم 19. استعاذه 20. شرح فوائد الاصول شیخ انصارى 21. شرح کفایة الاصول آخوند خراسانى 22. تقریرات درس فقه و اصول آیت الله العظمى شیخ محمد کاظم شیرازى (از مراجع نجف) 23. داستانهاى شگفت 24. رساله توضیح المسائل مطابق نظرات فقهى آن حضرت. و غیر آن که به 56 اثر مى رسد.
بسیارى از کتابهاى آن بزرگ به عربى ترجمه و بارها چاپ شده است. اندیشه هاى خالص و صحیح آن بزرگمرد اشتیاق فراوان افراد به کتابهاى او را موجب شده است. کتابهاى ایشان داراى سه خصوصیت مهم است : اول اینکه بر اساس نیازهاى اخلاقى و اجتماعى جامعه تنظیم شده و مشکلات روحى را به درستى مطرح مى کند. دوم سادگى و روانى این نوشته هاست. و دیگر اعتبار و استوارى آن اندیشه هاست که امیدواریم جامعه اسلامى از این سفره پرنعمت بهره فراوان برد، ان شاء الله.