حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
شاگردان و راویان
عالم دوراندیش شیعه ابن جنید اسکافى در توسعه فرهنگ اهل بیت و فقه امامیه به تربیت شاگردان نیز همت گماشت که تعدادى از آنان عبارتند از:
1 ـ ابوعبدالله محمدبن نعمان (شیخ مفید): علوم و معارف اسلامى را علاوه بر ابن جنید از شیخ صدوق و جعفربن قولویه در شهر بغداد آموخت. شیخ مفید رهبرى شیعیان را در قرن چهار و بعد از استادش عهده دار گردید و در پرتو همت عالى خود و حمایت هاى آل بویه حدود دویست کتاب در موضوعات فقهى، کلامى، حدیثى و تاریخى تألیف کرد. وى حدود سى نامه هم از ناحیه مبارکه حضرت ولى عصر(عج)دریافت کرد. امام زمان(عج) در این نامه ها او را به عنوان برادر گرامى، دوست رهیافته، مخلص در دین، یارى کننده حق صادق و درستکار خطاب کرد و بر او درودى فرستاد.[20]
2 ـ احمد بن عبدون: نام اصلى اش ابوعبدالله بن عبد الواحد فراز (ابن حاشر) است. وى ازجمله مولفان و مصنفان بود.
ابوالعباس نجاشى و شیخ طوسى از ابن جنید اجازه روایتى دارند و ابن جنید از مشایخ اجازه این دو به شمار مى رود.[21]