حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
 ,ویژگیهاى اخلاقى
توجه به مسائل تربیتى
«... با آنکه پدرم مشاغل فراوان داشت، از توجه به خانه و فرزندان غافل نبود. صداقت و راستى را با گفتار و رفتارش به ما یاد داد. از گفتن سخنان ناشایست به شدت پرهیز مى کرد و در جلسه اى که از دیگران سخن به میان مى آمد و به غیبت و امثال آن مى کشید، موضوع جلسه را تغییر مى داد. توصیه فراوان به با سواد شدن داشت و ما را در انتخاب راه و شغل آزاد مى گذاشت. سفارش کلى او این بود که بهترین اسوه هاى تربیت شده دینى اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) و نمونه هاى عالى تربیت عملى در خانه اهل بیت(علیهم السلام) است و در جاى دیگر خبرى نیست. ایشان پدرى مهربان، مربى دلسوز و معلمى عملى براى ما بود.»
صبر و بردبارى
«آیت الله یثربى در برابر ناملایمات، مخالفتها و اتهاماتى که در حضور یا غیاب مى شنید، چون کوه مقاوم بود، با حوصله و خوشرویى نظرات مخالفان را مى شنید و تحمل مى کرد و بسیارى از آنها را جواب نمى داد. عقیده اش این بود که برخى از مخالفتها احساساتى و زودتر گذر است و زمان خود پاسخگوى آنهاست. هیچگاه در صدد انتقاجویى و حتى غیبت مخالفان بر نیامد و اصرار داشت آبروى اشخاص حفظ شود. به ما هم توصیه مى کرد با آبروى کسى بازى نکنید .بلکه در حفظ آن بکوشید..»
اعتدال
«آیت الله یثربى در طول سالهاى خدمت به مردم در برابر جریانات سیاسى روش اعتدال را در پیش گرفت و تحت تأثیر قرار گرفت. استقلال فکرى و روش میانه روى را تا روزهاى آخر عمرش حفظ کرد. او هیچ نوشته اى را در مخالفت و یا موافقت با مسائل شخصى امضا نمى کرد.»
پذیرش عمومى
«پدرم نزد عوام و خواص از پذیرش عمومى بر خوردار بود و توانست پاپشتوانه اخلاق و منش معتدل نزدیک به نیم قرن به مردم خدمت کند و در قلب مردم خاطراتى خوش از خود به یادگار بگذارد.»[20]