حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
سیر و سلوک:
«مرحوم فومنى فقط یک مبارز محض نبود، بلکه اهل سیر و سلوک و عبادت بود. به نمازهاى اوّل وقت، هم به جماعت در اول وقت اهمیت فراوان مى داد، حتى در مواقعى که کسالت داشت نماز جماعت صبح، ظهر و شب وى ترک نشد. از خواندن نمازهاى مستحبى احساس خستگى نمى کرد. به خواندن نماز جعفر طیار، نماز اعرابى و سجده هاى طولانى مداومت داشت. هر سال 15 روز به طبقه دوم منزل خود مى رفت و برنامه هاى خاص عبادى خود را انجام مى داد. در آن ایام بسیارى از مردم و حتى فرزندان معظم له گمان مى کردند وى به مسافرت رفته است و از برنامه وى جز خانواده اش کسى خبردار نبود.
فرزندش مى گوید:
«سالى ایشان براى صله ارحام به فومن تشریف برد و در منزل یکى از اقوام به نام حاج مشفق اقامت داشت. ایشان صبح به سجده رفت. از آن طرف خانم حاج مشفق هر وقت براى ایشان چاى یا میوه آورد، ایشان را در حال سجده دید.این سجده آن قدر طول کشید که موجب نگرانى آن خانم شد و براى اطلاع دادن به شوهرش به مزرعه رفت و گفت به گمانم ایشان در همان حال سجده از دنیا رفته است. وقتى برگشت و دید که ایشان در کمال صحت مشغول سجده است. ایشان هر وقت حوائج مهمى داشت، براى خود ختومات و اذکار مخصوصى داشت که آن ها را در اماکن مقدسى همچون حرم امام رضا(علیه السلام) انجام مى داد. یکى از آن اذکار مخصوص ذکر «یا على» بود. وى در حرم امام رضا(علیه السلام) بعد از دوازده هزار بار گفتن ذکر دست به درگاه الهى بر مى دارد و مى گوید: خدایا به برکت این ختم، حاجت مهم من این است ،آن کس که سرمنشأ این تباهى هاى جهان است، را به تیر غیب گرفتار بفرما» پس از ساعتى یکى از مریدان ایشان مى گوید: حاجت شما روا شد، کِنِدى رئیس جمهورى آمریکا کشته شد و ایشان بسیار خوشحال شد و با گذشت این همه سال هنوز مشخص نشده است که ضارب او چه کسى بوده است.»[15]