حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 تیر 1398, 13:15
درویش یوسف لاری
از ادباء قرن یازدهم هجری است ـ نصر ابادی مینویسد:
در گیش موسوی بود و فطرت عالی آن چون ناقد نقد و قلب است هادی و مرشد او شده با دوریش محمد صالح :ه از اقربای اوست بقصد تحصیل دین محمدی (ص) بر آمده شروع بسیاحت نموده اکثرا بلاد را در لباس فقر پیموده گویا از طریق موسوی عدول نموده بطریق شریعت احمدی رجوع نموده [1]
در اصفهان آمد بتحصیل مشغول شد در اکثر علوم خصوصاً حکمت و معانی بیان و حساب و رمل و شعر و معمی مربوط است و بواسطة وسعت مشرب اعاظم و اکابر خواهان صحبت او بند تا روزگار حسد بر احوال او برده بزندان کدخدائی که جهنم دنیاست و امانتی که در قرآن مجید واقع شده عبارت از آنست گرفتار شده ـ امید که نجاتی او را روی دهد»
شعرش اینست:
رباعی :
ایام شباب از هوس بودی مست جام طربت چو شاخ گل بود بدست
پیری چو رسید از هوس چشم بپوش در دی در بادگیر میباید بست
بردیم بعشق ز خم کاری با خود کردیم بهمت تو یاری با خود
ایمان بسر زلف تو محکم کردیم دادیم قرار بیقراری با خود
سال فوتش معلوم نشد.
[1] ـ ابن «نموده» ها همه غلط است و عبارات «تذکره» نصر آبادی انحطاط نثر فارسی در دورة صفویه است.