حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
پرهیز از جلوه هاى دنیوى یکى از شاخص ترین ویژگى هاى رهبران الهى است. بدون تردید، پیامبران، اولیا و عالمان دینى با ساده زیستى و بى پیرایگى توانسته اند در قلوب مردم نفوذ کنند و به این طریق توجه مخاطبان خود را جلب نمایند. نگاهى کوتاه به سیره زندگى پیامبر، حضرت فاطمه و على و سایر امامان معصوم(علیهم السلام)این مطلب را واضح تر مى نماید. و همچنین مطالعه تاریخ علماى راستین و مشاهده زندگى ساده و بى آلایش آنان این حقیقت را به اثبات مى رساند. آیت الله شهیدى در ردیف چنین عالمانى قرار داشت.
علامه جعفرى در مورد ساده زیستى استاد خویش مى گوید:
«مرد والامقامى بود و از وى جز دو فرش کهنه و مقدارى اثاثیه معمولى چیزى باقى نماند. وصیت کرده بود من کتابهایش را به مدرسه مرحوم سید کاظم تحویل دهم. با آنکه ایشان مرجع تقلید بود و مردم به او علاقه بسیارى داشتند. اما فقیرانه زندگى مى کرد»
و در جاى دیگرى ساده زیستى آیت الله شهیدى را چنین ترسیم مى کند:
«ایشان واقعاً مردى بود المعرض عن الدنیا و طیباتها، شهیدى واقعاً این گونه بود وقتى از دنیا رفت ما ترک ایشان مقدارى کتاب و وسائل معمولى زندگى بود و خانه هم ملک ایشان نبود.»([22])
آقاى علیزاده مؤلف «شرح حالى از نامداران تاریخ» در مورد ساده زیستى این عالم ربانى مى نویسد:
«روزى آقاى شهیدى در ماه رمضان من و رفقیم را به افطار دعوت کرد، با خوشحالى و شوق فراوان به منزلش رفتیم، موقع افطارى مقدارى آبگوشت و آبدوغ آوردند، آبگوشت را براى من و حاج میرزا على (دامادش) گذاشت و آبدوغ را خود استاد تناول کرده و جهت نماز به مسجد رفت.»([23])