حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 13:51
شیفته ولایت
عشق علاقه و شیفته گى آیت الله ملکوتى نسبت به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و ائمه(علیهم السلام) و به ویژه به امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا(علیها السلام)، هیچ گاه قابل توصیف نیست هر بار که وى نامى از حضرت امیر(علیه السلام) مى برد و یا مطالبى از آن امام همام بازگو مى کرد، اشک در چشمانش حلقه مى زد. در قاموس ایشان، نام امام على(علیه السلام) مساوى گریه، حزن و اندوه است. وى اعتقاد و ارادت خاصى نیز به ولى فقیه جامع شرایط دارد هر گاه نام حضرت امام خمینى و مقام معظم رهبرى را بر زبان مى آورد، با عظمت و ابهت خاصى از آنان یاد میکند و با خضوع و خشوع توصیف ناپذیر ارادت قلبى خویش را نسبت به آنان به ظهور و اثبات مى رساند. آیت الله ملکوتى در میان ائمه جمعه، از شخصیت هاى منحصر به فردى بود که در آغاز خطبه هاى نماز جمعه، وقتى از پیامبر و امامان معصوم(علیهم السلام) نام مى برد، بلافاصله و به طور صریح، از امام خمینى و مقام معظم رهبرى نیز به عنوان «امام مسلمین» یاد و از آنان تجلیل مى کرد. وى در کنار سلام و صلوات به ائمه اطهار(علیهم السلام)، به ولى فقیه زمان هم سلام و صلوات مى فرستاده که این موضوع، از نوع جهان بینى و اعتقاد قلبى او به ولایت و امامت در اسلام و تشیّع حکایت مى کرد. وى از فقهاى بزرگى است که باتمام وجود، ولایت ولى فقیه جامع شرایط را، ادامه همان ولایت امامان معصوم(علیهم السلام) مى شمارد و در مرحله عمل نیز بدان پایبند است[18].