حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:49
آیت اللّه العظمی سیّد محمدرضا موسوی گلپایگانی رحمه الله
فرزند: سیّد محمدباقر
ولادت: ۱۲۷۷ ش/ هشتم ذی قعده ۱۳۱۶ق
زادگاه: روستای گوگد (گلپایگان)
محل تحصیل و تدریس: اراک، قم، نجف
استادان: آیات عظام: سیّد ابوالحسن اصفهانی؛ آقاضیاءالدین عراقی؛ شیخ محمد حسین غروی اصفهانی؛ شیخ عبدالکریم حائری؛ سیّد حسین بروجردی رحمهم الله.
شاگردان: شیخ مرتضی حائری یزدی؛ شهید سیّد اسداللّه مدنی؛ شهید مرتضی مطهری؛ شهید بهشتی؛ شهید دکتر محمد مفتح؛ عبدالرحیم ربّانی شیرازی رحمهم الله.
مقام علمی: وی علاوه بر دریافت اجازه ی اجتهاد از آیت اللّه العظمی حائری رحمه الله، از شیخ عباس قمی و شیخ محمدرضا اصفهانی، اجازه ی نقل روایت داشت.
آثار: الهدایه الی مَن له الولایه؛ افاضهالعوائد، (تعلیقه بر دُرَرالأصول مرحوم حائری)؛ کتاب الحدود؛ کتاب الحج؛ مسائل الحج؛ رساله در عدم تحریف قرآن.
ویژگی : ایشان به حفظ و قرائت قرآن، بسیار اهتمام داشتند. همچنین به احترام استادشان همیشه پیش از درس، فاتحه ای می خواندند.
مسئولیّت ها و خدمات: صدور اعلامیه بر ضدّ لایحه ی «انجمن های ایالتی و ولایتی»؛ همراهی با امام خمینی رحمه الله؛ احیای مراسم اعتکاف و عزاداری فاطمیه؛ حمایت از رزمندگان اسلام؛ تأسیس بیمارستان، مدارس علمیه؛ راه اندازی اوّلین مؤسسه ی قرآنی کشور؛ تأسیس کتابخانه ی تخصصی قرآن، مرکز «معجم المسائل الفقهیه»، دارالأیتام و مجمع جهانی اسلامی (لندن).
رحلت: هجدهم آذر ۱۳۷۲ش / بیست و چهارم جمادی الثانی ۱۴۱۴ ق/ ۹۵ سالگی
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوبی