حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:49
علّامه سیّد محمّدحسین طباطبایی رحمه الله
فرزند: میرزا محمدآقا
ولادت: ۱۲۸۱ش/ ذی حجّه۱۳۲۱ ق
زادگاه: تبریز (آذربایجان شرقی)
محل تحصیل و تدریس: تبریز، نجف، قم
استادان: آیات عظام: سیّد حسین بادکوبه ای؛ میرزا محمدحسین نائینی؛ سیّد ابوالحسن اصفهانی؛ شیخ محمّدحسین اصفهانی؛ سیّد علی قاضی رحمهم الله.
شاگردان: آیات گرامی: شهید مرتضی مطهری؛ شیخ علی پناه اشتهاردی؛ شیخ علی سعادت پرور؛ سیّد محمّد مفتی الشیعه اردبیلی؛ سیّد مهدی روحانی.
مقام علمی: بسیاری از شاگردان وی، از بزرگان جهان اسلام محسوب می شوند.
آثار: تفسیرالمیزان؛ بدایه الحکمه؛ نهایهالحکمه؛ سنن النبی؛ شیعه در اسلام؛ خلاصه ی تعالیم اسلام؛ آموزش دین؛ بررسی های اسلامی.
ویژگی: ایشان هر ماه، یک بار قرآن را ختم می کرد. در ماه رمضان، روزه ی خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام، افطار می نمود.
خدمات: نقد مبانی فلسفه ی غرب؛ پاسخ گویی استدلالی به شبهات دینی؛ صدور اعلامیه هایی علیه اقدامات ضدّ اسلامی رژیم پهلوی و محکومیت بازداشت امام خمینی رحمه الله؛ ایشان مدرک دکترا، ریاست دانشکده ی الهیات رژیم پهلوی و تقاضای تدریس در دانشگاه های آمریکا را نپذیرفت.
رهنمود: گاهی یک عصبانیت، بیست سال انسان را به عقب می اندازد.
رحلت: بیست و چهارم آبان ۱۳۶۰ ش/ هجدهم محرم ۱۴۰۲ ق/ ۷۹ سالگی
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوبی