حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
25 آبان 1396, 6:49
آیت اللّه حاج سیّد مصطفی حسینی صفایی خوانساری رحمه الله
فرزند: آیت اللّه سیّد احمد
ولادت: ۱۲۸۱ ش/ ربیع الاول ۱۳۲۱ق
زادگاه: خوانسار (اصفهان)
محل تحصیل و تدریس: خوانسار، نجف، قم
استادان: آیات عظام: شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛ سیّد ابوالحسن اصفهانی؛ حاج آقا حسین قمی؛ سیّد ابوالحسن رفیعی قزوینی؛ میرزا محمدعلی شاه آبادی رحمهم الله.
مقام علمی: آیت اللّه العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی فرمودند: «[ایشان] بحمداللّه تعالی به مراتب عالیه نائل شده است. مقامات ایشان از حیث فضل، اجتهاد، تقوا و اخلاق محل شبهه نیست.» آیت اللّه ابطحی رحمه الله نیز فرمودند: «مرحوم آقای خوانساری، مرجع عامه (عوام) نبودند، «مرجع المحقّقین» بودند.»
آثار: الدّیانه الإسلامیه؛ الجواهر المودّعه؛ تقریرات درس فقه و اصول آیت اللّه حائری یزدی؛ حواشی بر کتاب های: شرح لمعه، قوانین الأصول، کفایه الأصول، وسیله النجاه، مکاسب، دُررالفوائد.
ویژگی : کتابی در کتابخانه اش دیده نمی شد، مگر آنکه آن را با دقت مطالعه نموده و در حاشیه ی بعضی از کتاب ها، تعلیقه نوشته بود.
خدمات: تلاش برای اقامت آیت اللّه العظمی بروجردی رحمه الله در قم؛ خرید، جمع آوری و چاپ کتاب های خطی و نفیس؛ تجهیز و گسترش کتابخانه ها؛ تعمیر و بازسازی مساجد و مدارس.
رحلت: بیست و سوم مهر ۱۳۷۱ ش/ هفدهم ربیع الثانی ۱۴۱۳/ ۹۰ سالگی
آرامگاه: رواق بالاسر، ضلع جنوب شرقی