حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات
1 - مصباح الهدایة فی اثبات الولایة: این کتاب که نخستین و مشهورترین اثر وى مى باشد، درباره 40 آیه درباره شایستگى ائمه طاهرین(علیهم السلام) براى زمامدارى جامعه اسلامى و نقل چهل حدیث در تفسیر آن ها از طریق شیعه و سنى است. این کتاب تاکنون دوبار به فارسى ترجمه شده است. سید محمدرضا شفیعى دزفولى آن را با نام «مفتاح العنایة فى ترجمة مصباح الهدایة» و على دوانى با نام «فروغ هدایت» ترجمه کرده است.
2 - القواعد الکلیه فیما یبتنى علیه کثیر من معضلات مسائل الفقه و الاصول: جلد اول این کتاب در سال 1374 هـ .ق. و جلد دوم آن در سال 1380 هـ .ق. در تهران انتشار یافت.
3 - «الاشتقاق» یا «کشف الاستار عن وجه الاسرار المودعة فى الروایة الشریفه»: درباره حدیث معروف ابوالاسود دُئلى راجع به مبدأ علم نحو و ادبیات زبان عربى به نقل از حضرت على(علیه السلام) مى باشد که در سال 1381 هـ .ق. در تهران چاپ شد.
4 - اساس النحو: این کتاب در علم نحو و شناخت مبانى زبان عربى و به سبکى کاملاً نو، مباحث گوناگون ادبیات عرب و علم نحو را مورد بحث و بررسى قرار داده و اشتباهات دانشمندان این علم را روشن ساخته و در سال 1385 هـ .ق. در تهران منتشر شده است.
5 - حاشیه عروة الوثقى: در سال 1390 هـ .ق. در قم چاپ شد.
6 - بیست پرسش و پاسخ آن: این کتاب مشتمل بر مسائل مختلف اعتقادى است و در سال 1390 هـ .ق. در قم چاپ شد.
7 - التوحید الفائق فى معرفة الخالق: این کتاب درباره کلام وحکمت الهى است و در سال 1380 هـ .ق. تجدید چاپ شد.
8 - مقالات حول مباحث الالفاظ: درباره علم اصول است و جلد اوّل آن در سال 1335 هـ .ق. در تهران چاپ شد.([21])