حدیث: امام علي عليه السلام فرمودند : إذا رَأيتَ عالِما فَکُن لَهُ خادِما ؛ هرگاه دانشمندى ديدى، به او خدمت کن. ( غررالحکم ح ۴۰۴۴ ) حدیث: امام علي (عليه السلام) فرمودند: النَّظرُ إلي العَالِم أحبُّ إلَي الله مِن اعتکافِ سَنَهٍ فِي البَيت الحَرام؛ نگاه کردن به عالم و دانشمند نزد خداوند، از يک سال اعتکاف در کعبه برتر است. ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: إنّ علِیّا کانَ عالِما والعلمُ یُتوارَثُ ، ولَن یَهْلِکَ عالِمٌ إلّا بَقِیَ مِن بَعدِهِ مَن یَعلَمُ عِلمَهُ أو ما شاءَ اللّهُ ؛(امام) على عليه السلام عالم بود، و علم ، ارث برده مىشود. هرگز عالمى نمى ميرد مگر آن که پس از او کسى مى ماند که علم او يا آنچه را خدا خواهد، بداند. ( الکافي : ۱ / ۲۲۱ / ۱ ) ) حدیث: امام جواد عليه السلام فرمودند: العلماء غرباء لکثرة الجهال؛ عالمان، به سبب زيادي جاهلان، غريب اند. ( مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷ ) ) حدیث: امام صادق عليه السلام فرمودند: اِذا کانَ یَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَیْنَ یَدَىِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِکَ لَهُمْ؛ هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آنگاه که در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود : «به سوى بهشت حرکت کن» و به عالم گفته مىشود : « بايست و مردم را به خاطر آنکه نيکو ادبشان نمودى ، شفاعت کن ». ( علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۹۴، ح ۱۱ ) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: العلماء مصابيح الارض، و خلفاء الانبياء، و ورتني و ورثه الانبياء. علما چراغهاي زمين اند و جانشينان پيامبران و وارثان من و پيامبران هستند. ( کنز العمال/ ۲۸۶۷۷٫) ) حدیث: رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: موت العالم ثلمه في الاسلام لا تسد ما اختلف الليل و النهار در گذشت عالم، رخنه اي است در اسلام که تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را جبران نمي کند. ( کنزالعمال/ ج ۲۸۷۶۰٫ )
13 مهر 1394, 15:28
تألیفات و آثار علمى
آثار علمى، تحقیقى و پژوهشى ایشان چنین است:
1 ـ تقریرات دروس فقه استادش آیت الله سیّد حسین تُرک کوه کمرى، 9 جلد .
2 ـ ذخیرة العباد لیوم المعاد. این کتاب به زبان عربى است. بارها در بغداد و نجف و ... به چاپ رسید. به علت جامعیتش در مسائل فقهى مورد توجه بزرگان و فقها قرار گرفت و مورد تحشیه ی آنان قرار گرفته است. از جمله آن بزرگان مى توان به آیت الله سیّد اسماعیل صدر و آیت الله میرزا محمّدتقى شیرازى، آیت الله سیّد ابوالحسن اصفهانى و آیت الله سیّد ابراهیم اصطهباناتى اشاره کرد. [73]
3 ـ رساله ی عملیه. این رساله بارها به چاپ رسیده و مورد تحشیه ی فقها از جمله آیت الله میرزا محمّد حسن علیارى تبریزى قرار گرفته است.
4 ـ کتابى در اصول فقه. این کتاب مفصل تر از کتاب قوانین محقق قمى است.
5 ـ حاشیه بر رسائل ؛
6 ـ حاشیه بر مکاسب ؛
7 ـ کتاب المتاجر ؛
8 ـ کتاب البیع ؛
9 ـ کتاب الصلاة ؛
10 ـ رسالة فی مسألة الاستصحاب ؛
11 ـ رسالة فی مسألة البرائة و الاشتغال ؛
12 ـ رسالة فی مسألة الاجتهاد و التقلید ؛
13 ـ رسالة کبیرة فی مباحث الالفاظ ؛
14 ـ شرح منظومه ؛ [74]
15 ـ شرح زبدة الاصول؛ [75]
16 ـ شرح معلقات سبع؛ [76]
17 ـ سرّالعبادة. این کتاب در بمبئى چاپ سنگى شده است. [77]
18 ـ وسیلة العباد. این کتاب در سال 1322 قمری با حواشى آیت الله ملاّ محمّد کاظم خراسانى چاپ سنگى شده است. [78]
19 ـ تقریرات درس آیت الله سیّد حسین کوه کمرى . [79]